ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ដោយ​រូបិយ​មាន​ប្រការ​ផ្សេង​ៗ​ ​ដូច្នោះ​ទេ​ ​នែ​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ដែល​អ្នកធ្វើ​នេះ​ ​មិនមែន​នាំ​ឱ្យ​ជ្រះថ្លា​ដល់​ពួក​បុគ្គល​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​នោះ​ទេ​ ​ឬមួយ​នាំ​ពួក​អ្នក​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឱ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​មិន​ ​បានទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​គប្បី​សំដែង​ឡើង​នូវ​ ​សិក្ខាបទ​នេះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ប្រព្រឹត្ដ​ទិញដូរ​ដោយ​រូបិយ​ ​មាន​ប្រការ​ផ្សេង​ៗ​ ​វត្ថុ​ដែល​ទិញ​មក​នោះ​ជា​និ​ស្ស​គ្គិ​យ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​។​
 ​[​១១០​]​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ ​មាន​អធិប្បាយ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទី១​ ​នៃ​បារាជិក​កណ្ឌ​រួចហើយ​។​ ​មាសប្រាក់​ដែល​ធ្វើ​សំរេច​ជា​រូប​ហើយ​ក្ដី​ ​មិនទាន់​បាន​ធ្វើជា​រូប​ក្ដី​ ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​មិនបាន​ធ្វើ​ខ្លះ​ក្ដី​ ​ហៅថា​ ​រូបិយ​មាន​ប្រការ​ផ្សេង​ៗ​។​ ​រូបិយ​ដែលគេ​ធ្វើ​សម្រាប់​ពាក់​លើ​ក្បាល​ក្ដី​ ​ពាក់​ឰដ៏​ក​ក្ដី​ ​ពាក់​នឹង​ដៃ​ក្ដី​ ​ពាក់​នឹង​ជើង​ក្ដី​ ​ពាក់​នឹង​ចង្កេះ​ក្ដី​ ​ហៅថា​ ​រូបិយ​ធ្វើ​សំរេច​ហើយ​។​ ​រូបិយ​ដែល​នៅជា​ដុំ​ ​ហៅថា​ ​រូបិយ​គេ​មិនទាន់​ធ្វើ​សំរេច​។​ ​រូបិយ​ដែល​ធ្វើ​សំរេច​ ​ជា​រូប​នឹង​មិនទាន់​ធ្វើ​សំរេច​ជា​រូប​ទាំងពីរ​យ៉ាងនេះ​ ​ហៅថា​ ​រូបិយ​គេ​បាន​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​មិនបាន​ធ្វើ​ខ្លះ​។​ ​មាស​ក្ដី​ ​កហាបណៈ​ក្ដី​ ​មាសក​ធ្វើ​ដោយ​ជាតិ​ ​លោហៈ​ក្ដី​ ​មាសក​ធ្វើ​ដោយ​ឈើ​ក្ដី​ ​មាសក​ធ្វើ​ដោយ​ជ័រ​ក្ដី​នៅ​ចាយវាយ​បាន​ ​ហៅថា​ ​រូបិយ​។​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ប្រព្រឹត្ដ​ ​សេចក្ដី​ថា​ ​ភិក្ខុ​ទិញដូរ​នូវ​រូបិយ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636783240079118252
ទៅកាន់ទំព័រ៖