ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១
[៤៤] ពួកភិក្ខុជាសត្រូវដែលបានសំដែងហើយដោយពិស្តារយ៉ាងណា ពួកស្តេចជាសត្រូវក្តី ពួកចោរជាសត្រូវក្តី ពួកអ្នកលេងជាសត្រូវក្តី ពួកសត្រូវអ្នកពុះទ្រូងអារយកបេះដូងក្តី បណ្ឌិតគប្បីពោលឲ្យពិស្តារយ៉ាងនោះដែរចុះ។
[៤៥] ភិក្ខុញុំាងមគ្គឲ្យចូលទៅដោយមគ្គ
(១) ត្រូវអាបត្តិបារាជិក។ ភិក្ខុញុំាងអមគ្គឲ្យចូលទៅដោយមគ្
គ(២) ត្រូវអាបត្តិបារាជិក។ ភិក្ខុញុំាងមគ្គឲ្យចូលទៅដោយអមគ្
គ(៣) ត្រូវអាបត្តិបារាជិក។ ភិក្ខុញុំាងអមគ្គឲ្យចូលទៅដោយអមគ្គ(៤) ត្រូវអាបត្តិថុល្លច្ច័យ។
[៤៦] ភិក្ខុសេពមេថុនធម្មនឹងភិក្ខុផងគ្នាដែលកំពុងដេកលក់ បើភិក្ខុនោះភ្ញាក់ឡើងហើយត្រេកអរដែរ សង្ឃត្រូវឲ្យវិនាស (គឺត្រូវផ្សឹកចេញ)ទាំងពីររូប។ បើភិក្ខុនោះភ្ញាក់ឡើង ហើយមិនត្រេកអរទេ សង្ឃត្រូវឲ្យវិនាសតែភិក្ខុដែលប្រទូស្ត (គឺភិក្ខុអ្នកសេពនោះ)។ ភិក្ខុសេពមេថុនធម្មនឹងសាមណេរដែលកំពុងដេកលក់ បើសាមណេរនោះភ្ញាក់ឡើង
(១) គឺភិក្ខុញុំាងអង្គជាតិរបស់ខ្លួនឲ្យចូលទៅតាមទ្វារមគ្គទាំង៣ ទ្វារមគ្គណាមួយ។ (២) គឺបញ្ចូលអង្គជាតទៅតាមទ្វាមគ្គ ហើយបន្ថយអង្គជាតចេញតាមមុខដំបៅដែលមានជុំវិញទ្វារមគ្គនោះ។ (៣) គឺបញ្ចូលអង្គជាតទៅតាមមុខដំបៅ ហើយបន្ថយចេញតាមទ្វារមគ្គវិញ។ (៤) គឺបញ្ចូលអង្គជាតទៅតាមមុខដំបៅមួយ ហើយបន្ថយចេញតាមមុខដំបៅផ្សេងវិញ។
ID: 636774075843513749
ទៅកាន់ទំព័រ៖