ទំព័រដើម
ព្រះត្រៃបិដក
វិនយបិដក
ភាគ ០១
ភាគ ០២
ភាគ ០៣
ភាគ ០៤
ភាគ ០៥
ភាគ ០៦
ភាគ ០៧
ភាគ ០៨
ភាគ ០៩
ភាគ ១០
ភាគ ១១
ភាគ ១២
ភាគ ១៣
សុត្តន្តបិដក
ភាគ ១៤
ភាគ ១៥
ភាគ ១៦
ភាគ ១៧
ភាគ ១៨
ភាគ ១៩
ភាគ ២០
ភាគ ២១
ភាគ ២២
ភាគ ២៣
ភាគ ២៤
ភាគ ២៥
ភាគ ២៦
ភាគ ២៧
ភាគ ២៨
ភាគ ២៩
ភាគ ៣០
ភាគ ៣១
ភាគ ៣២
ភាគ ៣៣
ភាគ ៣៤
ភាគ ៣៥
ភាគ ៣៦
ភាគ ៣៧
ភាគ ៣៨
ភាគ ៣៩
ភាគ ៤០
ភាគ ៤១
ភាគ ៤២
ភាគ ៤៣
ភាគ ៤៤
ភាគ ៤៥
ភាគ ៤៦
ភាគ ៤៧
ភាគ ៤៨
ភាគ ៤៩
ភាគ ៥០
ភាគ ៥១
ភាគ ៥២
ភាគ ៥៣
ភាគ ៥៤
ភាគ ៥៥
ភាគ ៥៦
ភាគ ៥៧
ភាគ ៥៨
ភាគ ៥៩
ភាគ ៦០
ភាគ ៦១
ភាគ ៦២
ភាគ ៦៣
ភាគ ៦៤
ភាគ ៦៥
ភាគ ៦៦
ភាគ ៦៧
ភាគ ៦៨
ភាគ ៦៩
ភាគ ៧០
ភាគ ៧១
ភាគ ៧២
ភាគ ៧៣
ភាគ ៧៤
ភាគ ៧៥
ភាគ ៧៦
ភាគ ៧៧
អភិធម្មបិដក
ភាគ ៧៨
ភាគ ៧៩
ភាគ ៨០
ភាគ ៨១
ភាគ ៨២
ភាគ ៨៣
ភាគ ៨៤
ភាគ ៨៥
ភាគ ៨៦
ភាគ ៨៧
ភាគ ៨៨
ភាគ ៨៩
ភាគ ៩០
ភាគ ៩១
ភាគ ៩២
ភាគ ៩៣
ភាគ ៩៤
ភាគ ៩៥
ភាគ ៩៦
ភាគ ៩៧
ភាគ ៩៨
ភាគ ៩៩
ភាគ ១០០
ភាគ ១០១
ភាគ ១០២
ភាគ ១០៣
ភាគ ១០៤
ភាគ ១០៥
ភាគ ១០៦
ភាគ ១០៧
ភាគ ១០៨
ភាគ ១០៩
ភាគ ១១០
អំពីយើង
បន្ថែម
សមាជិក
បញ្ចូលនាម
ភ្លេចពាក្យសំងាត់
អត្ថបទ
អត្ថបទធម៌
គាថា
កំណាព្យ
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ជំនួយ
វីដេអូ
ទេសនា
ធម៌សូត្រ
សំឡេងអាន
ភ្លេងនិងរឿង
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ចុះឈ្មោះ
ទាក់ទង
សទ្ទានុក្រម
វិភាគទាន
ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២
មាតិកា
ឈ្មោះ
ទំព័រ
មហាយមកវគ្គ
ចូឡគោសិង្គសាលសូត្រទី ១
មហាយមកវគ្គ ចូឡគោសិង្គសាលសូត្រ
ការប្រព្រឹត្តិនូវបដិសណ្ឋារៈ
៣
សេចក្តីមិនប្រមាទ
៥
ផាសុវិហារធម៌
៧
ការទ្រង់ពន្យល់ដោយធម្មីកថា
១៣
កិត្តិសព្ទនៃព្រះថេរៈមានព្រះអនុរុទ្ធជាដើម
១៥
ការទ្រង់សរសើរព្រះថេរៈ មានព្រះអនុរុទ្ធ ជាដើម
១៧
មហាគោសិង្គសាលសូត្រទី ២
មហាយមកវគ្គ មហាគោសិង្គសាលសូត្រ
ការសរសើរភិក្ខុជាពហុស្សូត
២១
ការសរសើរទិព្វចក្ខុ
២៣
ការសរសើរអភិធម្មកថា
២៥
ការសរសើរសមាបត្តិ
២៧
ការសរសើរភិក្ខុដែលរីករាយក្នុងការ ពួនសម្ងំ
៣១
ការសរសើរភិក្ខុអ្នកនៅក្នុងព្រៃជាដើម
៣៣
ការសរសើរអភិធម្មកថា
៣៥
ការសរសើរសមាបត្តិ
៣៧
ការទ្រង់សរសើរធម៌ជាទីអស់ទៅនៃអាសវៈ
៣៩
មហាគោបាលសូត្រទី ៣
មហាយមកវគ្គ មហាគោបាលសូត្រ
ភាពនៃគង្វាលគោដែលមិនគួរដល់សេចក្តីចម្រើន
៤១
ភាពនៃគង្វាលគោដែលគួរដល់សេចក្តីចំរើន
៤៧
អង្គ ១១ របស់ភិក្ខុ
៤៩
ចូឡគោបាលសូត្រទី ៤
មហាយមកវគ្គ ចូឡគោបាលសូត្រ
រឿងធ្លាប់មានមកហើយ
៥៥
ឧបមាដោយគោ ៥ ពួក
៥៧
ចូឡសច្ចកសូត្រទី ៥
មហាយមកវគ្គ ចូឡសច្ចកសូត្រ
ពួកស្តេចលិច្ឆវីទ្រង់ប្រជុំគ្នាក្នុងសន្ថាគារស្ថាន
៦៣
ពាក្យប្រៀបរបស់សច្ចកនិគន្ថបុត្រ
៦៥
ពាក្យប្រៀនប្រដៅដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយច្រើន
៦៧
ការសាកសួរដោយពាក្យឧបមា
៧១
ការទ្រង់ព្យាករណ៍ព្រះត្រៃលក្ខណ៍
៧៣
ឧបមាដោយអ្នកត្រូវការដោយខ្លឹមឈើ
៧៧
ពាក្យឧបមារបស់ទុម្មុខលិច្ឆវិបុត្រ
៧៩
ការពិចារណាសង្ខារថាមិនមែនជាខ្លួន
៨១
ការទ្រង់ទទួលនិមន្តដើម្បីឆាន់ក្នុងថ្ងៃស្អែក
៨៥
ទីបំផុតនៃសូត្រ
៨៧
មហាសច្ចកសូត្រទី ៦
មហាយមកវគ្គ មហាសច្ចកសូត្រ
ការប្រកបរឿយ ៗ នូវកាយភាវនា
៨៩
អចេលកវគ្គ
៩១
ពោលអំពីចិត្តភាវនា
៩៣
ភាវនានៃកាយនឹងចិត្តដែលបុគ្គលបានចម្រើន
៩៥
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ព្រះពោធិសត្វ
៩៧
ស្តេចចូលទៅរកអាឡារតាបស
៩៩
ស្តេចចូលទៅរកឧទ្ទកតាបស
១០៣
ឧបមាទាំង ៣ ឧបមា ទី ១
១០៧
ឧបមា ទី ២
១០៩
ឧបមា ទី ៣
១១១
ប្រភេទនៃទុក្ករកិរិយា
១១៣
វិញ្ញាណជាគ្រឿងរលឹកតាមនូវស្មារតី
១២៥
បណ្តាវិជ្ជាទាំង ៣ វិជ្ជា ទី ១
១២៧
បណ្តាវិជ្ជាទាំង ៣ វិជ្ជា ទី ៣
១២៩
ភាវៈនៃបុគ្គលដែលវង្វេងនឹងមិនវង្វេង
១៣១
ការពោលសរសើរព្រះមានព្រះភាគ
១៣៣
ចូឡតណ្ហាសង្ខយសូត្រ ទី ៧
មហាយមកវគ្គ ចូឡតណ្ហាសង្ខយសូត្រ
វិមុត្តិកថាដោយសង្ខេប
១៣៧
ការចូលទៅគាល់សក្កទេវរាជ
១៣៩
ការពោលសរសើរវេជយន្តប្រាសាទ
១៤១
វិមុត្តិកថា
១៤៣
មហាតណ្ហាសង្ខយសូត្រ ទី ៨
មហាយមកវគ្គ មហាតណ្ហាសង្ខយសូត្រ
ការដោះទិដ្ឋិអាក្រក់
១៥១
ការក្រាបបង្គំទូលអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សាតិភិក្ខុ
១៥៣
ការទ្រង់សួរអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សាតិភិក្ខុ
១៥៥
ទីកើតនៃវិញ្ញាណ
១៥៩
ពោលអំពីខន្ធបញ្ចកៈដែលកើតហើយ
១៦១
អំពីអាហារ ៤ យ៉ាង
១៦៣
សមុទយវារៈ
១៦៥
បច្ចយន័យ
១៦៧
សមុទយន័យ
១៧១
និរោធន័យ
១៧៣
ធម្មគុណកថា
១៧៧
ហេតុជាទីកើតនៃកងទុក្ខ
១៨១
ពុទ្ធគុណកថា
១៨៥
ភាវៈជាអ្នកប្រកបដោយសិក្ខានឹងសាជីវៈ
១៨៧
ការជម្រះចិត្ត
១៩១
សេចក្តីរលត់នៃកងទុក្ខ
១៩៣
មហាអស្សបុរសូត្រ ទី៩
មហាយមកវគ្គ មហាអស្សបុរសូត្រ
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ១
១៩៧
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៣
១៩៩
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៥
២០១
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៧
២០៣
និយាយពីធម៌ ទី៩ ក្នុងពួកធម៌ ១០
២០៥
សេចក្តីប្រៀបប្រាំយ៉ាង
២០៩
និយាយពីឈានសុខ ទី២ ក្នុងពួកឈាន ៤
២១៣
និយាយពីឈានសុខទី ៣ ក្នុងពួកឈាន ៤
២១៥
និយាយពីវិជ្ជាទី ១ ក្នុងពួកវិជ្ជា ៣
២១៧
និយាយពីវិជ្ជាទី ៣ ក្នុងពួកវិជ្ជា ៣
២១៩
ឈ្មោះរបស់ព្រះខីណាស្រព ៧ ប្រការ
២២១
ចូឡអស្សបុរសូត្រ ទី ១០
មហាយមកវគ្គ ចូឡអស្សបុរសូត្រ
បដិបទាដ៏សមគួរដល់សមណៈ
២២៥
បដិបទាខុសរបស់សមណៈ
២២៧
បដិបទាដ៏សមគួរដល់សមណៈ
២៣៣
ចូឡយមកវគ្គ
សាលេយ្យកសូត្រ ទី ១
ចូឡយមកវគ្គ សាលេយ្យកសូត្រ
ពុទ្ធគុណកថា
២៣៩
អកុសលកម្មបថ ១០
២៤១
កុសលកម្មបថ ១០
២៤៧
ផលនៃកិរិយាប្រព្រឹត្តស្មើ ពោលគឺ ប្រព្រឹត្តតាមធម៌
២៥១
វេរញ្ជកសូត្រ ទី ២
ចូឡយមកវគ្គ វេរញ្ជកសូត្រ
អកុសលកម្មបថ ១០
២៥៧
កុសលកម្មបថ ១០
២៦១
ផលនៃកិរិយាប្រព្រឹត្តិធម៌នឹងប្រព្រឹត្តិស្មើ
២៦៣
ភាវៈជាអ្នកដល់នូវសរណៈស្មើដោយជីវិត
២៦៧
មហាវេទល្លសូត្រ ទី ៣
ចូឡយមកវគ្គ មហាវេទល្លសូត្រ
ប្រស្នាសួរអំពីបុគ្គលមានប្រាជ្ញាជាដើម
២៦៩
ប្រស្នាសួរអំពីវេទនាជាដើម
២៧១
បច្ច័យ ២ ប្រការ
២៧៣
បឋមជ្ឈាន ប្រកបដោយអង្គ ៥
២៧៥
ឥន្រ្ទិយ ៥ ប្រការ
២៧៧
ដំណើរផ្សេងគ្នានៃបុគ្គលពីរពួក
២៧៩
សួរពីបច្ច័យ
២៨១
និយាយពីចេតោវិមុត្តិ ៤
២៨៣
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះសារីបុត្រមានអាយុ
២៨៧
ចូឡវេទល្លសូត្រ ទី ៤
ចូឡយមកវគ្គ ចូឡវេទល្លសូត្រ
សួរពីហេតុដែលនាំឲ្យកើតសក្កាយៈ
២៨៩
សួរពីសក្កាយទិដ្ឋិ
២៩១
សួរពីមគ្គ
២៩៣
សួរពីនិរោធ
២៩៥
វេទនាបញ្ហា
២៩៧
អនុសយប្បញ្ហា
២៩៩
បដិភាគប្បញ្ហា
៣០១
ការទ្រង់សរសើរធម្មទិន្នាភិក្ខុនី
៣០៣
ចូឡធម្មសមាទានសូត្រ ទី ៥
ចូឡយមកវគ្គ ចូឡធម្មសមាទានសូត្រ
ធម្មសមាទានទី ១
៣០៥
ធម្មសមាទានទី ២
៣១១
ធម្មសមាទានទី ៣ នឹង ទី ៤
៣១៣
មហាធម្មសមាទានសូត្រ ទី ៦
ចូឡយមកវគ្គ មហាធម្មសមាទានសូត្រ
ធម្មដែលគួរសេពនឹងមិនគួរសេព
៣១៧
គតិនៃអវិជ្ជា
៣១៩
គតិនៃវិជ្ជា
៣២៣
ធម្មសមាទាន ទី១
៣២៥
ធម្មសមាទាន ទី២
៣២៧
ធម្មសមាទាន ទី៣
៣២៩
ធម្មសមាទាន ទី៤
៣៣១
ឧបមាទី ២
៣៣៣
ឧបមាទី ៥
៣៣៥
វីមំសកសូត្រ ទី ៧
ចូឡយមកវគ្គ វីមំសកសូត្រ
ការស្វែងរកធម៌
៣៣៩
ការសាកសួរតទៅទៀត
៣៤៣
សេចក្តីជឿមិនរំភើបក្នុងព្រះតថាគត
៣៤៥
កោសម្ពិយសូត្រ ទី ៨
ចូឡយមកវគ្គ កោសម្ពិយសូត្រ
ការទ្រង់សាកសួរពួកភិក្ខុនៅក្នុងកោសម្ពី
៣៤៧
សារាណីយធម៌ ៦ ប្រការ
៣៤៩
ញាណទី ១ ក្នុងអង្គ ៧
៣៥៣
ញាណ ទី៣ និងទី៤ ក្នុងអង្គ ៧
៣៥៥
ញាណទី ៥ ក្នុងអង្គ ៧
៣៥៧
ញាណទី ៧ ក្នុងអង្គ ៧
៣៥៩
ព្រហ្មនិមន្តនិកសូត្រ ទី ៩
ចូឡយមកវគ្គ ព្រហ្មនិមន្តនិកសូត្រ
មារចូលជ្រៀតជ្រែក
៣៦៣
ការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិរបស់ពកព្រហ្ម
៣៦៧
សេចក្តីអស្ចារ្យមិនធ្លាប់មាន
៣៧៣
មារចូលជ្រៀតជ្រែក
៣៧៥
មារតជ្ជនីយសូត្រ ទី ១០
ចូឡយមកវគ្គ មារតជ្ជនីយសូត្រ
សេចក្តីបរិវិតក្កនៃមារ
៣៨១
រឿងធ្លាប់មានមកហើយ
៣៨៣
សេចក្តីបរិវិតក្កនៃមារ
៣៨៥
ឧបមាដោយសត្វលា
៣៨៧
ឱវាទនៃព្រះកកុសសន្ធៈជាម្ចាស់
៣៨៩
មហានរកទាំង ៣
៣៩៣
គាថាជាទីបំផុត
៣៩៥
ឧទ្ទានគាថា
៤០១