មាតិកា
ឈ្មោះទំព័រ

សីលក្ខន្ធវគ្គ
កូដទន្តសូត្រ ទី ៥
កូដទន្តសូត្រ៖  រឿងកូដទន្តព្រាហ្មណ៍៣
 ពោលអំពីគុណ នៃកូដទន្តព្រាហ្មណ៍៧
 ពុទ្ធគុណកថា១១
 យញ្ញសម្បទា ៣ ប្រការ មានបរិក្ខារ ១៦១៧
 ការពោលអំពីព្រះបាទមហាវិជិតរាជ១៩
 ការពោលអំពីមហាយ័ញ្ញ របស់ព្រះបាទមហាវិជិតរាជ២១
 សេចក្តីត្រិះរិះ របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍៤៣
 ពុទ្ធយញ្ញកថា និក្ខភត្តទាន៤៥
 សរណគមន៍៤៧
 ការកើតឡើងនៃព្រះតថាគត៤៩
  ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នៃកូដទន្តព្រាហ្មណ៍៥១
  ការយាងចូលទៅកាន់រោងយញ្ញពិធី របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍៥៣
មហាលិសូត្រ ទី ៦
មហាលិសូត្រ៖ សុត្តនិទាន៥៧
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការឃើញនូវរូបទិព្វ៦១
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការស្តាប់ឮ សម្លេងទិព្វ៦៣
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនទាំងពីរចំណែក ការឃើញរូបទិព្វជាដើម៦៥
 ការប្រព្រឹត្តិដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវសមាធិភាវនា៦៧
  ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវចេតោវិមុត្ត និងបញ្ញាវិមុត្តិជាដើម៦៩
 ពុទ្ធគុណកថា សីលសម្បទា ឈាន៧១
 ការត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះមានព្រះភាគ៧៣
ជាលិយសូត្រ ទី ៧
ជាលិយសូត្រ៖  សីលសម្បទា ឈាន៧៥
 ការត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះមានព្រះភាគ៧៧
មហាសីហនាទសូត្រ ទី ៨
មហាសីហនាទសូត្រ៖ ការតិះដៀលតបៈទាំងពួងជាដើម៧៩
 ពោលអំពីការលះអកុសលធម៌៨១
 ពោលអំពីការសមាទានកុសលធម៌៨៣
 ពោលអំពីផ្តើមនូវតបៈរបស់អចេលកស្សប៨៧
 សម្បទា ៣ ប្រការ៩១
 ពោលអំពីសាមញ្ញគុណ នឹងព្រហ្មញ្ញគុណ៩៣
 ពោលអំពីការចម្រើនមេត្តាចិត្ត៩៧
 សម្បទា ៣ យ៉ាង១០១
 សីហនាទក្នុងបរិសទ្យទាំងឡាយ១០៣
 តិត្ថិយបរិវាស នឹងបព្វជ្ជាឧបសម្បទានៃអចេលកស្សប១០៧
បោដ្ឋបាទសូត្រ ទី ៩
បោដ្ឋបាទសូត្រ៖  ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចូលទៅរកបោដ្ឋបាតបរិព្វាជក១១១
 ការពោលអំពីអភិសញ្ញានិរោធ១១៣
 តតិយជ្ឈាន និងចតុត្ថជ្ឈាន១១៧
 អរូបជ្ឈានមានវិញ្ញាណញ្ចាយតនជ្ឈានជាដើម១១៩
 អនុបុព្វាភិសញ្ញានិរោធសម្បជានសមាបត្តិ១២១
 ការពោលអំពីសញ្ញានឹងញាណ១២៣
 ការពោលអំពីសញ្ញានឹងខ្លួន១២៥
 ប្រស្នាដែលតថាគតមិនបានព្យាករ១២៧
 ប្រស្នាដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករនឹងប្រស្នាដែលមិនទ្រង់ ព្យាករ១២៩
 ចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត និងបោដ្ឋបាទបរិព្វាជក១៣១
 ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយក៏មាន មិនមែនដោយចំណែក មួយក៏មាន១៣៣
 ធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយ១៣៥
 ការពោលអំពីទិដ្ឋិរបស់សមណព្រាហ្មណ៍១៣៧
 ការបាននូវឱឡារិកអត្តភាព១៤៥
 ការបាននូវអរូបអត្តភាព១៤៧
 ការបាននូវអត្តភាពមានឱឡារិកអត្តភាពជាដើម១៥១
 សេចក្តីដោះស្រាយរបស់ចិត្តហត្ថិសារីបុត្រ១៥៣
 ការបាននូវអត្តភាពមានឱឡារិកអត្តភាពជាដើម១៥៧
 ព្រះចិត្តហត្ថិសារីបុត្តមានអាយុបានសម្រេចព្រះអរហត្ត១៥៩
សុភសូត្រ ទី ១០
សុភសូត្រ ៖  មាណពចូលទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះអានន្ទត្ថេរ១៦១
 ព្រះអានន្ទត្ថេរចូលទៅកាន់លំនៅរបស់សុភមាណព១៦៣
 ការបាននូវសទ្ធាក្នុងព្រះតថាគត១៦៥
 ការចិញ្ចឹមជីវិតខុស ព្រោះតិរច្ឆានវិជ្ជា១៦៧
 សតិសម្បទា១៧១
 ការជម្រះចិត្តឲ្យស្អាតចាកនីវរណធម៌ទាំង ៥១៧៣
 សេចក្តីឧបមានៃនីវរណធម៌ទាំង ៥១៧៥
 ការពោលអំពីឈាន សេចក្តីឧបមានៃឈាន១៧៧
 ការពោលសរសើរព្រះអានន្ទត្ថេរ នៃសុភមាណព១៨៣
 ការពោលអំពីបញ្ញា សេចក្តីឧបមានៃបញ្ញា១៨៥
 ការពោលអំពីបញ្ញា សោតធាតុជាទិព្វ១៨៩
  ការពោលអំពីបញ្ញា ចេតោបរិយញ្ញាណ១៩១
 បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ១៩៣
 ចុតូបបាតញ្ញាណ១៩៥
 អាសវក្ខយញ្ញាណ១៩៧
 សុភមាណពសរសើរព្រះអានន្ទត្ថេរ ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក១៩៩
កេវដ្ដសូត្រ ទី ១១
កេវដ្ដសូត្រ៖  បាដិហារ្យ ៣ យ៉ាង ការពោលអំពីឥទ្ធិវិធី២០៣
 ការពោលអំពីអាទេសនាបាដិហារ្យ២០៥
 ការពោលអំពីអនុសាសនីបាដិហារ្យ២០៧
 រឿងភិក្ខុអ្នកស្វែងរកមហាភូតរូប២០៩
 សេចក្តីព្យាករណ៍ប្រស្នាអំពីមហាភូតរូប២១៩
លោហិច្ចសូត្រ ទី ១២
លោហិច្ចសូត្រ៖  សុត្តនិទាន ការទូលសួរអំពីមិនមានអាពាធជាដើម (ចំពោះ ព្រះមានព្រះភាគ)២២៣
 ការក្រាបបង្គំទូលភត្តកាល ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ២២៥
  ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍២២៧
 ពោលអំពីការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិខុស របស់លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍២៣១
 គ្រូដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់ មាន ៣ ពួក២៣៥
 គ្រូទី ២ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់២៣៧
 គ្រូទី ៣ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់២៣៩
 សាស្តាមិនគួរដល់ការចោទប្រកាន់ ការសម្តែងខ្លួនជា ឧបាសក នៃលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍២៤១
តេវិជ្ជសូត្រ ទី ១៣
តេវិជ្ជសូត្រ៖  ការប្រឹក្សាគ្នានៃវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព ពុទ្ធគុណកថា២៤៥
 ពោលអំពីវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព មានសេចក្តីប្រកាន់ខុសគ្នា២៤៧
 ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សាកសួរវាសេដ្ឋមាណព២៤៩
 មគ្គាមគ្គកថា ពួកឫសីជាបុព្វបុរស២៥៧
 សេចក្តីឧបមាដោយជណ្តើរ២៥៩
 ពួកឫសីជាបុព្វបុរស២៦១
 សេចក្តីឧបមា ដោយស្ទឹងអចិរវតី២៦៣
 កាមគុណទាំង ៥២៦៥
 នីវរណធម៌ ៥ ប្រការ២៦៧
 បដិបទាជាគ្រឿងញុំាងសត្វឲ្យទៅកាន់ព្រហ្មលោក២៧១
 ការពោលអំពីចេតោវិមុត្តិ មានកំណត់ប្រមាណមិនបាន២៧៥
 ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នឹងបញ្ជីរឿងនៃសីលក្ខន្ធវគ្គនោះ២៧៩