មាតិកា
ឈ្មោះទំព័រ
សុត្តន្តបិដក ទីឃនិកាយ បឋមភាគ
សីលក្ខន្ធវគ្គ
ព្រហ្មជាលសូត្រ ទី ១
ព្រហ្មជាលសូត្រ ៖  សុត្តនិទាន៣
 ចូឡសីល៧
 មដ្ឈិមសីល ការធ្វើពីជគាម និងភូតគាមឲ្យវិនាសជាដើម១៣
 មជ្ឈិមសីល ការប្រកបល្បែងបាស្កាដែលជាហេតុជាទីតាំងនៃសេចក្តីប្រមាទ១៥
 មជ្ឈិមសីល ប្រកបនូវវត្ថុជាទីតាំងនៃការប្រដាប់ស្អិតស្អាងរាងកាយ១៧
 មជ្ឈិមសីល និយាយអំពីពាក្យប្រណាំងប្រជែង១៩
 មជ្ឈិមសីល ការពោលកុហក នឹងការពោលពាក្យរាក់ទាក់ជាដើម២១
 មហាសីលតិរចា្ឆនវិជ្ជា២៣
 ការកំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម បុព្វេនិវាសានុស្សតិ៣១
 ការកំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើមហេតុ ៤ យ៉ាង៤៣
 កំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម បុព្វេនិវាសានុស្សតិ៤៥
 កំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើមហេតុ ៤ យ៉ាង៤៧
 (ការ-លើស)កំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម ប្រកបដោយអមរាវិកេ្ខបទិដិ្ឋ៦៣
 ប្រកបដោយអធិច្ចសមុប្បន្នទិដ្ឋិ៧១
 ប្រកបដោយអបរន្តកប្បទិដ្ឋិ៧៥
 ប្រកបដោយឧទ្ធមាឃតនទិដិ្ឋ ជាអសញ្ញីវាទ៧៧
 ប្រកបដោយឧទ្ធមាឃតនទិដិ្ឋ ជានេវសញ្ញីនាសញ្ញីវាទ៧៩
 ឧចេ្ឆទវាទ៨១
 ទិដ្ឋធម្មនិព្វានវាទ៨៧
 ប្រកបដោយអបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ទិដ្ឋធម្មនិព្វានវាទ៩១
 សស្សតវាទ៩៣
 ប្រកបដោយអមរាវិកេ្ខបទិដ្ឋិ ជាដើម៩៥
 ប្រកបដោយឧទ្ធមាឃតនទិដ្ឋិ ជាដើម៩៧
 ប្រកបដោយបុព្វន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម៩៩
 ប្រកបដោយអបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម១០៧
 ប្រកបដោយបុព្វន្តាបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម១០៩
 ប្រកបដោយបុព្វន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម១១១
 ការត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះមានព្រះភាគ១១៣
សាមញ្ញផលសូត្រ ទី ២
សាមញ្ញផលសូត្រ ៖  រឿងព្រះបាទអជាតសត្តុ១១៥
 ពុទ្ធគុណកថា១១៩
 ព្រះឧទាននៃព្រះបាទអជាតសត្តុ១២១
 ការសួរអំពីផលនៃសមណប្បដិបត្តិ ដែលឃើញច្បាស់ដោយខ្លួនឯង១២៣
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះបូរណៈ១២៥
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះមក្ខលិ១២៩
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះអជិតៈ១៣៥
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះបកុធៈ១៣៩
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះនិគណ្ឋៈ១៤១
 វាទៈរបស់គ្រូឈ្មោះសញ្ជ័យ១៤៣
 ការសួរអំពីផលនៃសមណប្បដិបត្តិ ដែលឃើញច្បាស់ដោយខ្លួនឯង១៤៧
 ការទ្រង់សម្តែងផលនៃសមណប្បដិបត្តិ ដែលឃើញច្បាស់ដោយខ្លួនឯង១៤៩
 ពុទ្ធគុណកថា១៥៥
 សីលក្ខន្ធកថា ចូឡសីល១៥៧
 សីលក្ខន្ធកថា មជ្ឈិមសីល១៦១
 សីលក្ខន្ធកថា មហាសីល១៦៩
 សេចក្តីសង្រួមក្នុងឥន្រ្ទិយ១៧៧
 សតិសម្បជញ្ញៈ សេចក្តីសនោ្តស១៧៩
 សេចក្តីឧបមានៃនីវរណធម៌ទាំង ៥១៨១
 ការលះបង់នូវនីវរណធម៌ទាំង ៥១៨៥
 ទុតិយជ្ឈាន សេចក្តីប្រៀបដោយអន្លង់ទឹក១៨៧
 ចតុត្ថជ្ឈាន១៨៩
 ការបង្អោនចិត្តទៅ ដើម្បីញាណទស្សនៈ១៩១
 ការនិម្មិតនូវកាយដែលសម្រេចអំពីចិត្ត១៩៣
 ញាណជាគ្រឿងតាក់តែងឫទ្ធិ១៩៥
 សោតធាតុ ជាទិព្វ១៩៧
 ចេតោបរិយញ្ញាណ១៩៩
 បុពេ្វនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ២០១
 ចុតូបបាតញ្ញាណ២០៥
 អាសវក្ខយញ្ញាណ២០៩
 ការទ្រង់សម្តែងព្រះអង្គជាឧបាសករបស់ព្រះបាទអជាតសត្តុ២១១
 ការទ្រង់អនុមោទនារបស់ព្រះបាទអជាតសត្តុ២១៣
អម្ពដ្ឋសូត្រ ទី ៣
អម្ពដ្ឋសូត្រ ៖  និទាន រឿងអម្ពដ្ឋមាណព២១៧
 ការពោលបន្តុះបង្អាប់ថាជាពូជគហបតី ជាគម្រប់២នឹងគម្រប់ ៣២២៥
 ពោលអំពីសក្យវង្ស២២៧
 ការញាំញីដោយពាក្យថា កូនទាសី២២៩
 ពោលអំពីវង្សរបស់អម្ពដ្ឋមាណព២៣១
 ការបរិបូណ៌ដោយវិជ្ជានឹងចរណៈ២៤១
 ប្រធាននៃសេចក្តីសាបសូន្យនៃគុណសម្បទាគឺវិជ្ជានឹងចរណៈ២៤៣
 ពួកឥសីដែលជាបុព្វបុរស២៤៩
 មហាបុរិសលក្ខណៈ ២ ប្រការ២៥៣
 រឿងព្រាហ្មណ៍ឈ្មោះបោក្ខរសាតិ២៥៥
 អនុបុព្វីកថា ធម្មចក្ខុ២៦១
 ការអារាធនារបស់ព្រាហ្មណ៍ឈ្មោះបោក្ខរសាតិ២៦៣
សោណទណ្ឌសូត្រ ទី ៤
សោណទណ្ឌសូត្រ៖  ពុទ្ធគុណកថា២៦៥
 កិត្តិសព្ទរបស់ព្រះមានព្រះភាគ២៦៧
 គុណកថា របស់សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៦៩
 ពុទ្ធគុណកថា២៧៣
 សេចក្តីត្រិះរិះរបស់សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៧៩
 ការចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគនៃសោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៨១
 សេចក្តីត្រិះរិះរបស់សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៨៣
 ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍មានអង្គ ៥២៨៥
 ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍មានអង្គ ៣២៨៧
 ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍មានអង្គ ២២៨៩
 ការពោលតបតរបស់សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៩១
 ការពោលអំពីគុណរបស់អង្គកមាណព២៩៣
 ពោលអំពីសីលនឹងបញ្ញា២៩៥
 សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍សមែ្តងខ្លួនជាឧបាសក២៩៧
 បំណងរបស់សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍២៩៩