មាតិកា
ឈ្មោះទំព័រ
វស្សុបនាយិកក្ខន្ធកៈ
ការនៅចាំវស្សាព្រះដ៏មានព្រះភាគមិនទាន់បានបញ្ញត្ត
និទានឆព្វគ្គិយភិក្ខុ
ការចូលវស្សា
កិរិយាធ្វើនូវការត្រឡប់មកវិញក្នុងរវាង ៧ ថ្ងៃ
អន្តរាយទាំងឡាយកើតឡើងដល់ពួកភិក្ខុដែលនៅចាំវស្សា៣៧
អន្តរាយទាំងឡាយមានដល់ពួកភិក្ខុដែលចូលវស្សា៤១
ការបំបែកសង្ឃកើតឡើងដល់ពួកភិក្ខុដែលចូលវស្សា៤៣
និទានភិក្ខុ ១រូបមានសេចក្តីប្រាថ្នាដើម្បីចូលវស្សាក្នុងលំនៅរបស់គង្វាលគោ៤៨
ពួកភិក្ខុចូលវស្សាក្នុងទីវាលជាដើម៤៩
សង្ឃប្តេជ្ញាគ្នាថា ភិក្ខុមិនត្រូវបំបួសកុលបុត្រក្នុងកណ្តាលវស្សា៥១
និទានឧបនន្ទសក្យបុត្ត៥២
ការនៅចាំវស្សាក្នុងអាវាសទាំងឡាយពីរ៥៣
ត្រូវអាបត្តិទុក្កដព្រោះទទួលពាក្យប្តេជ្ញា៥៥
ឧទ្ទាននៃវស្សុបនាយិកក្ខន្ធក៦៣
បវារណាក្ខន្ធកៈ
និទានភិក្ខុច្រើនរូបជាមិត្រទើបនឹងបានជួបគ្នាថ្មី៦៦
មូគវត្ត (វត្តរបស់មនុស្សគ) ជាតិត្ថិយសមាទាន៦៧
តេវាចិកាបវារណា៧៥
បវារណាពីរយ៉ាង ( ចាតុទ្ទសិកាបវារណា ១ បណ្ណរសិកាបវារណា ១ )៧៧
ការឱ្យនូវបវារណានៃភិក្ខុឈឺ៧៩
អន្តរាយទាំងឡាយកើតឡើងក្នុងពេលនៃបវារណាកម្ម៨៣
គណប្បវារណានឹងតេវាចិកាបវារណា៨៥
ភិក្ខុ ៣ រូបបវារណាដល់គ្នានឹងគ្នា៨៧
ភិក្ខុ ២ រូបបវារណាដល់គ្នានឹងគ្នា៨៩
និទានភិក្ខុ ១ រូបត្រូវអាបត្តិក្នុងថ្ងៃបវារណា៩១
ការបវារណានៃភិក្ខុអ្នកមិនមានសភាគាបត្តិ៩៣
និទានអាវាសិកភិក្ខុ និយាយពីភិក្ខុអ្នកបវារណាមិនត្រូវអាបត្តិ មាន ១៥ យ៉ាង៩៥
ពួកភិក្ខុជាពួកតែសំគាល់ថា ព្រមព្រៀងគ្នាមាន ១៥ យ៉ាង១០១
ពួកភិក្ខុមានសេចក្តីរង្កៀសមាន ១៥ យ៉ាង១០៣
ពួកភិក្ខុមានបំណងនឹងបំបែកសង្ឃមាន ១៥ យ៉ាង១០៥
ថ្ងៃរបស់អាវាសិកភិក្ខុនឹងអាគន្តុកភិក្ខុផ្សេងគ្នា១០៧
ការបវារណារបស់ពួកភិក្ខុដែលមានសេចក្តីសង្ស័យជាដើម១០៩
ការបវារណារបស់ពួកភិក្ខុដែលមានសំវាសស្មើគ្នាជាដើម១១៣
ភិក្ខុមិនត្រូវទៅក្នុងថ្ងៃបវារណានោះ១១៥
កាលភិក្ខុនីបរិសទ្យអង្គុយហើយ ភិក្ខុមិនត្រូវបវារណា១១៩
រឿងអាវាស ១ ក្នុងកោសលជនបទកើតសញ្ចរភ័យក្នុងថ្ងៃបវារណានោះ១២០
ការបវារណាជាតេវាចិកាបវារណាជាដើម១២១
និទានឆព្វគ្គិយភិក្ខុត្រូវអាបត្តិហើយបវារណា១២៥
បវារណាដែលភិក្ខុបានឃាត់ និងបវារណាដែលភិក្ខុមិនបានឃាត់១២៧
ការឃាត់នូវបវារណាចំពោះភិក្ខុផងគ្នា១២៩
សេចក្តីយល់ផ្សេងៗគ្នាក្នុងការត្រូវអាបត្តិ១៣៥
ពួកភិក្ខុអ្នកធ្វើការប្រកួតប្រកាន់ ជាដើម១៣៩
ការធ្វើនូវបវារណាសង្គហនៃភិក្ខុអ្នកព្រមព្រៀងគ្នាជាដើម១៤៥
ការធ្វើនូវបវារណាសង្គហ១៤៩
ឧទ្ទាននៃបវារណាក្ខន្ធក១៥១
ចម្មក្ខន្ធកៈ
និទានកូនសេដ្ឋីម្នាក់ឈ្មោះសោណជាកោឡិវិសគោត្ត១៥៣
និទានព្រះសាគតត្ថេរ១៥៥
និទានព្រះសោណត្ថេរ១៥៩
ខីណាសវគុណកថា១៦៧
ការបញ្ញត្តិស្បែកជើងជាអកប្បិយ១៧៥
ស្បែកជើង ៤ ជាន់ឡើងទៅដែលគេពាក់ហើយដោះប្រគេន ( ស្បែកជើងចាស់ )១៧៩
ភិក្ខុមិនត្រូវពាក់ស្បែកជើងខាងក្នុងវត្ត១៨១
និទានភិក្ខុមានរោគដំបៅលេចនៅបាទជើង១៨២
ភិក្ខុមិនត្រូវពាក់ទ្រានាប់ជើងឈើ១៨៥
ភិក្ខុមិនត្រូវពាក់ទ្រានាប់ជើងស្លឹកត្នោត១៨៧
( ពួកភិក្ខុក្នុងក្រុងភទ្ទិយ ) ពាក់ទ្រនាប់ជើងមានបការផ្សេង ៗ១៨៩
សេចក្តីបញ្ញត្តិនូវទ្រនាប់ជើងជាអកប្បិយ១៩១
និទានឆព្វគ្គិយភិក្ខុចាប់ស្នែងមេគោជាដើម១៩២
ភិក្ខុមិនត្រូវចាប់មេគោ១៩៣
និទានឆព្វគ្គិយភិក្ខុទៅដោយយានដែលទឹមដោយគោញី១៩៤
ការទ្រង់អនុញ្ញាតនូវគ្រែស្នែង១៩៥
ឧច្ចាសយនមហាសយនកថា១៩៧
ភិក្ខុមិនត្រូវប្រើប្រាស់ស្បែកសត្វដ៏ធំ១៩៩
និទានភិក្ខុបាប២០០
ភិក្ខុមិនត្រូវពាក់ស្បែកជើងចូលទៅកាន់ស្រុក២០៣
និទានព្រះសោណត្ថេរ២០៤
ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ប្រទានពរ ៥ យ៉ាងដល់ព្រះសោណត្ថេរ២១៤
ទ្រង់ទ្រាយនៃមជ្ឈិមបទេស២១៥
ឧទ្ទាននៃចម្មក្ខន្ធក២១៦
ភេសជ្ជក្ខន្ធកៈ
និទានភិក្ខុកើតអាពាធ (ប្រមាត់)២២១
ពោលអំពីភេសជ្ជទាំង៥២២៣
ពោលអំពីភេសជ្ជមានខ្លាញ់ជាដើម២២៥
ពោលអំពីភេសជ្ជមានទឹកចត់ជាដើម២២៧
ពោលអំពីភេសជ្ជមានជ័រជាដើម២២៩
ពោលអំពីភេសជ្ជមានគ្រឿងលំអិតជាដើម២៣១
ពោលអំពីការទ្រង់អនុញ្ញាតភេសជ្ជ មានថ្នាំបន្តក់ភ្នែក ជាដើម២៣៣
ពោលអំពីការទ្រង់អនុញ្ញាតនូវចង្កឹះក្លាក់២៣៥
និទានបិលិន្ទវច្ឆត្ថេរដ៏មានអាយុកើតជម្ងឺក្តៅក្បាល២៣៦
ពោលអំពីការទ្រង់អនុញ្ញាតភេសជ្ជ មានប្រេងលាបក្បាល ជាដើម២៣៧
និទានបិលិន្ទវច្ឆត្ថេរ២៣៩
និទានភិក្ខុ ១ រូបមានអាពាធកើតពក២៤២
ថ្នាំមហាវិកដ ៤ យ៉ាង២៤៣
ពោលអំពីភិក្ខុមានអាពាធផ្សេងៗ២៤៥
និទានព្រះបិលិន្ទវច្ឆត្ថេរ និយាយអំពីការទ្រង់អនុញ្ញាតនូវអារាមិកជន២៤៧
និទានព្រះបិលិន្ទវច្ឆត្ថេរ និយាយអំពីកម្រងផ្កាជាវិការនៃមាស២៤៩
និទានព្រះបិលិន្ទវច្ឆត្ថេរ និយាយអំពីភេសជ្ជ ៥ យ៉ាង២៥៣
និទានព្រះកង្ខារេវតត្ថេរ ពោលអំពីស្ករអំពៅ២៥៥
ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់អាពាធកើតអំពីខ្យល់ក្នុងព្រះឧទរ២៥៧
ភោជនដែលភិក្ខុទុកនឹងចំអិនខាងក្នុងអកប្បិយកុដិនឹងចំអិនដោយខ្លួនឯង២៥៩
និទានព្រាហ្មណ៍ ១ រូប២៦៣
និទានឧបនន្ទសក្យបុត្ត២៦៧
ព្រះសារីបុត្តមានអាពាធក្តៅរោលរាលក្នុងកាយ២៦៨
ការទ្រង់អនុញ្ញាតផ្លែឈើដែលគ្មានពូជជាដើម២៧១
សត្ថកម្ម ( ការកាត់ ឬវះ ) វត្ថិកម្ម ( ការចងរឹត )២៧៣
( ភិក្ខុត្រូវការដោយ ) សាច់ដែលមានឱជារស២៧៥
និទានសុប្បិយាឧបាសិកា២៧៧
ពោលអំពីសាច់ដែលមិនគួរ២៧៩
និទានព្រាហ្មណ៍ ១ រូប២៨៥
ពោលអំពីអានិសង្សបបរ មាន ១០ យ៉ាង២៨៧
និទានមហាមាត្យ ( ម្នាក់ ) ជាអ្នកមានសេចក្តីជ្រះថ្លាថ្មី ( មិនទាន់មុតមាំ )២៨៩
សេចក្តីរង្កៀសរបស់មហាមាត្យអ្នកមានសេចក្តីជ្រះថ្លាថ្មី២៩១
និទានបុរសឈ្មោះវេលដ្ឋកច្ចាន និយាយអំពីការប្រគេនស្ករអំពៅ២៩៤
ធម្មចក្ខុ គឺសោតាបត្តិមគ្គរបស់បុរសឈ្មោះវេលដ្ឋកច្ចាន២៩៩
និទានពួកភិក្ខុរង្កៀសមិនហ៊ានឆាន់ស្ករអំពៅ៣០០
ពោលអំពីការទ្រង់ទទួលនូវរោងសំណាក់៣០១
ទោស ៥ ប្រការ នៃបុគ្គលទ្រុស្តសីល ឬ វិបត្តិចាកសីល៣០៣
អានិសង្ស ៥ ប្រការនៃបុគ្គលមានសីល ឬបរិបូណ៌ដោយសីល៣០៥
និទានមហាមាត្យឈ្មោះសុនធនឯវស្សការ៣០៧
អនុមោទនាគាថា៣១១
ចតុរារយសច្ចទេសនាកថា៣១៣
និទាននាងអម្ពបាលីជាស្រីផ្កាមាស៣១៥
និទានស្តេចលិច្ឆវីក្នុងក្រុងវេសាលី៣១៧
និទានសីហសេនាបតិ ពោលអំពីអកិរិយវាទ៣២១
និទានសីហសេនាបតិ ពោលអំពីវាទ មានអកិរិយវាទ ជាដើម៣២៥
និទានសីហសេនាបតិ ការសំដែងនូវភាវនៃខ្លួនជាឧបាសក៣៣១
និទានសីហសេនាបតិ ពោលអំពីសាច់ដែលគេធ្វើចំពោះ ( ខ្លួន )៣៣៥
ភិក្ខុកាលដឹងថាសាច់ដែលគេធ្វើចំពោះ ( ខ្លួន ) មិនត្រូវបរិភោគ៣៣៧
និទានពួកមនុស្សអ្នកជនបទ និយាយអំពីការសន្មតិកប្បិយភូមិ៣៣៩
កប្បិយភូមិ ៤ យ៉ាង និទានមេណ្ឌកគហបតី៣៤៣
និទានមេណ្ឌកគហបតី អានុភាពនៃជន មានមេណ្ឌកគហបតី ជាដើម៣៤៥
និទានមេណ្ឌកគហបតី ពុទ្ធគុណកថា៣៤៩
និទានមេណ្ឌកគហបតី អនុបុព្វីកថា៣៥១
និទានមេណ្ឌកគហបតី ការសំដែងនូវភាវនៃខ្លួនជាឧបាសក៣៥៣
ធម្មចក្ខុ គឺសោតាបត្តិមគ្គនៃមេណ្ឌកគហបតី៣៥៥
និទានមេណ្ឌកគហបតី ការអង្គាសនៃមេណ្ឌកគហបតី (នោះ)៣៥៦
ការទ្រង់អនុញ្ញាតនូវការស្វែងរកស្បៀង៣៥៩
និទានកេណិយជដិល៣៦១
និទានមល្លក្សត្រទាំងឡាយនៅក្នុងក្រុងកុសិនារា៣៦៦
និទានមល្លក្សត្រឈ្មោះរោជ ការធ្វើនូវការក្រោកទទួលព្រះដ៏មានព្រះភាគ៣៦៧
និទានមល្លក្សត្រឈ្មោះរោជ អនុបុព្វីកថា៣៦៩
និទានរោជមល្លក្សត្រ៣៧១
និទានភិក្ខុបួសឯចាស់៣៧៣
ពោលអំពីមនុស្សដាំពូជឈើរបស់សង្ឃ ( ក្នុងដី ) របស់បុគ្គល៣៧៧
ពោលអំពីកាលិកមានយាមកាលិកជាដើម៣៧៩
ឧទ្ទាននៃភេសជ្ជក្ខន្ធក៣៨០