ទំព័រដើម
ព្រះត្រៃបិដក
វិនយបិដក
ភាគ ០១
ភាគ ០២
ភាគ ០៣
ភាគ ០៤
ភាគ ០៥
ភាគ ០៦
ភាគ ០៧
ភាគ ០៨
ភាគ ០៩
ភាគ ១០
ភាគ ១១
ភាគ ១២
ភាគ ១៣
សុត្តន្តបិដក
ភាគ ១៤
ភាគ ១៥
ភាគ ១៦
ភាគ ១៧
ភាគ ១៨
ភាគ ១៩
ភាគ ២០
ភាគ ២១
ភាគ ២២
ភាគ ២៣
ភាគ ២៤
ភាគ ២៥
ភាគ ២៦
ភាគ ២៧
ភាគ ២៨
ភាគ ២៩
ភាគ ៣០
ភាគ ៣១
ភាគ ៣២
ភាគ ៣៣
ភាគ ៣៤
ភាគ ៣៥
ភាគ ៣៦
ភាគ ៣៧
ភាគ ៣៨
ភាគ ៣៩
ភាគ ៤០
ភាគ ៤១
ភាគ ៤២
ភាគ ៤៣
ភាគ ៤៤
ភាគ ៤៥
ភាគ ៤៦
ភាគ ៤៧
ភាគ ៤៨
ភាគ ៤៩
ភាគ ៥០
ភាគ ៥១
ភាគ ៥២
ភាគ ៥៣
ភាគ ៥៤
ភាគ ៥៥
ភាគ ៥៦
ភាគ ៥៧
ភាគ ៥៨
ភាគ ៥៩
ភាគ ៦០
ភាគ ៦១
ភាគ ៦២
ភាគ ៦៣
ភាគ ៦៤
ភាគ ៦៥
ភាគ ៦៦
ភាគ ៦៧
ភាគ ៦៨
ភាគ ៦៩
ភាគ ៧០
ភាគ ៧១
ភាគ ៧២
ភាគ ៧៣
ភាគ ៧៤
ភាគ ៧៥
ភាគ ៧៦
ភាគ ៧៧
អភិធម្មបិដក
ភាគ ៧៨
ភាគ ៧៩
ភាគ ៨០
ភាគ ៨១
ភាគ ៨២
ភាគ ៨៣
ភាគ ៨៤
ភាគ ៨៥
ភាគ ៨៦
ភាគ ៨៧
ភាគ ៨៨
ភាគ ៨៩
ភាគ ៩០
ភាគ ៩១
ភាគ ៩២
ភាគ ៩៣
ភាគ ៩៤
ភាគ ៩៥
ភាគ ៩៦
ភាគ ៩៧
ភាគ ៩៨
ភាគ ៩៩
ភាគ ១០០
ភាគ ១០១
ភាគ ១០២
ភាគ ១០៣
ភាគ ១០៤
ភាគ ១០៥
ភាគ ១០៦
ភាគ ១០៧
ភាគ ១០៨
ភាគ ១០៩
ភាគ ១១០
អំពីយើង
បន្ថែម
សមាជិក
បញ្ចូលនាម
ភ្លេចពាក្យសំងាត់
អត្ថបទ
អត្ថបទធម៌
គាថា
កំណាព្យ
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ជំនួយ
វីដេអូ
ទេសនា
ធម៌សូត្រ
សំឡេងអាន
ភ្លេងនិងរឿង
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ចុះឈ្មោះ
ទាក់ទង
សទ្ទានុក្រម
វិភាគទាន
ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦
មាតិកា
ឈ្មោះ
ទំព័រ
ភាគ ទី ១
មហាខន្ធកៈ
ព្រះសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់បានត្រាស់ដឹងជាដម្បូង ទ្រង់រំពឹងបដិច្ចសមុប្បាទធម៌
១
ពោធិកថា ពុទ្ធឧទានគាថា
៣
អជបាលនិគ្រោធកថា
៧
មុចលិន្ទកថា
៩
រាជាយតនកថា រឿងពាណិជឈ្មោះតបុស្ស និងភល្លិក
១១
ពុទ្ធបរិវិតក្កកថា
១៣
ព្រហ្មយាចនកថា
១៥
ព្រហ្មយាចនកថា ពាក្យឧបមាដោយវត្ថុមានផ្កាឧប្បលជាដើម
១៧
ពុទ្ធបរិវិតក្កកថា
១៩
រឿងឧបកាជីវក
២៣
រឿងបញ្ចវគ្គិយភិក្ខុ
២៥
ធម្មចក្កប្បវត្តនសូត្រ
២៩
ធម្មចក្កប្បវត្តនសូត្រ ញាណមានបីប្រការ
៣១
ពុទ្ធឧទាន ធម្មចក្ខុរបស់ពួកព្រះថេរៈ មានកោណ្ឌញ្ញ ជាដើម
៣៥
អនត្តលក្ខណសូត្រ អនត្តកថា
៤១
អនត្តលក្ខណសូត្រ អនិច្ចកថា
៤៣
អនត្តលក្ខណសូត្រ ការដឹង និងការឃើញដោយគួរដល់ពិត
៤៥
រឿងយសកុលបុត្រ
៤៧
រឿងមាតាបិតារបស់យសកុលបុត្រ
៥១
ធម្មចក្ខុគឺសោតាបត្តិមគ្គរបស់បិតានៃយសកុលបុត្រ
៥៣
ការសម្រេចនូវព្រះអរហត្តផលនៃព្រះយស
៥៥
ធម្មចក្ខុគឺសោតាបត្តិមគ្គរបស់មាតានឹងស្រីបុរាណទុតិយិកានៃព្រះយស
៥៧
និយាយអំពីផ្នួសរបស់គ្រហស្ថ ៤ នាក់ជាសំឡាញ់នៃព្រះយស
៦១
រឿងគ្រហស្ថប្រមាណ ៥០នាក់ជាសំឡាញ់នៃព្រះយស
៦៣
និយាយអំពីព្រះអរហន្ត ៦១ ព្រះអង្គ
៦៥
មារកថា
៦៧
ការទ្រង់អនុញ្ញាតបព្វជ្ជានឹងឧបសម្បទា
៦៩
ពាក្យពោលអំពីការរួចចាកអន្ទាក់មារទាំងឡាយ
៧១
រឿងភទ្ទវគ្គិយកុមារជាសំឡាញ់នឹងគ្នា
៧៣
ធម្មចក្ខុគឺសោតាបត្តិមគ្គនៃភទ្ទវគ្គិយកុមារជាសំឡាញ់នឹងគ្នា
៧៥
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បឋមប្បាដិហារ្យ
៧៧
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យជាគំរប់៣
៨៣
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យជាគំរប់៤
៨៤
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យជាគំរប់៥
៨៧
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នានិយាយអំពីចីវរបង្សុកូលរបស់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ
៨៩
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យមានទ្រង់នាំមកនូវផ្លែព្រីងជាដើម
៩១
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យមានទ្រង់បំបែកឧសជាដើម
៩៥
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បាដិហារ្យ មានទ្រង់និមិ្មតចង្រ្កាន
៩៧
រឿងជដិលជាបងប្អូននឹងគ្នា បព្វជ្ជា និងឧបសម្បទានៃជដិលទាំងឡាយនោះ
៩៩
បាដិហារ្យចំនួនបីពាន់ប្រាំរយ
១០៣
អាទិត្តបរិយាយសូត្រ
១០៥
ពុទ្ធគុណកថា ការជួបជុំរបស់ព្រះបាទពិម្ពិសារ
១០៧
ការជួបជុំរបស់ព្រះបាទពិម្ពិសារ ពាក្យពោលអំពីការលះបង់នូវគ្រឿងយញ្ញ
១០៩
ការជួបជុំរបស់ព្រះបាទពិម្ពិសារ អនុបុព្វីកថា
១១១
ការជួបជុំរបស់ព្រះបាទពិម្ពិសារ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់យាងចូលក្រុងរាជគ្រឹះ
១១៣
គាថាជាចម្រៀងរបស់ព្រះឥន្ទ
១១៥
រឿងព្រះឥន្ទ
១១៧
ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះបាទពិម្ពិសារ ការទ្រង់ទទួលនូវអារាម
១១៩
បព្វជ្ជារបស់បរិព្វាជក ឈ្មោះសារីបុត្ត និងមោគ្គល្លាន រឿងអស្សជិត្ថេរ
១២១
បព្វជ្ជារបស់បរិព្វាជក ឈ្មោះសារីបុត្ត និងមោគ្គល្លាន ពាក្យបរិព្វាជកឈ្មោះសារីបុត្ត
១២៥
បព្វជ្ជារបស់បរិព្វាជកឈ្មោះសារីបុត្ត និងមោគ្គល្លាន ធម្មចក្ខុរបស់មោគ្គល្លាន
១២៧
បព្វជ្ជារបស់បរិព្វាជក ឈ្មោះសារីបុត្ត និងមោគ្គល្លាន រឿងបរិវាររបស់លោកនោះ
១២៩
បព្វជ្ជារបស់ព្រះសារីបុត្ត និងព្រះមោគ្គល្លាន
១៣១
ពាក្យចោទដោយគាថា
១៣៣
និទាននៃឧបជ្ឈាយវត្ត
១៣៥
វត្តដែលកូនសិស្សត្រូវធ្វើដល់ឧបជ្ឈាយ៍
១៣៩
ឧបជ្ឈាយវត្ត
១៤១
សទ្ធិវិហារិកវត្ត
១៥១
បណាមកថា
១៦១
ការសូមឱ្យឧបជ្ឈាយ៍អត់ទោស
១៦៣
សទ្ធិវិហារិកប្រកបដោយអង្គ ៥ យ៉ាងគួរឱ្យឧបជ្ឈាយ៍បណ្តេញចេញ
១៦៥
រឿងព្រាហ្មណ៍ម្នាក់
១៦៧
ឧបសម្បទាដោយញត្តិចតុត្ថកម្មវាចា
១៦៩
រឿងភិក្ខុ ១ រូប
១៧១
រឿងព្រាហ្មណ៍ម្នាក់
១៧៣
ការប្រាប់និស្ស័យ ៤ ជាដើម
១៧៥
ឧបជ្ឈាយសទ្ធិវិហារិកកថា
១៧៧
អាចរិយន្តេវាសិកកថា
១៨៣
អាចរិយវត្ត
១៨៥
បណាមកថា
២០៧
អន្តេវាសិកប្រកបដោយអង្គ ៥ យ៉ាងគួរឱ្យអាចារ្យបណ្តេញចេញ
២០៩
អាចរិយន្តេវាសិកកថា
២១១
ការរម្ងាប់និស្ស័យចាកឧបជ្ឈាយ៍ និងអាចារ្យ
២១៣
ឧបសម្បាទេតព្វបញ្ចក ១៦ ដង
២១៥
ឧបសម្បាទេតព្វឆក្ក ១៦ ដង
២២៣
តិត្ថិយបរិវាសិកកថា
២៣១
ពាក្យពោលអំពីបុគ្គលដែលធ្លាប់ជាតិរិ្ថយដទៃមិនញុំាំងសង្ឃឱ្យត្រេកអរ
២៣៥
ពាក្យពោលអំពីបុគ្គលដែលធ្លាប់ជាតិរិ្ថយដទៃញុំាំងសង្ឃឱ្យត្រេកអរ
២៣៧
អន្តរាយិកធម្មកថា អាពាធ ៥ យ៉ាង
២៣៩
អន្តរាយិកធម្មកថា បព្វជ្ជានៃរាជអាមាត្យ
២៤៥
ចោរប្រាកដដូចទង់ជ័យ ចោរទំលាយគុក
២៤៧
ចោររាជការកត់ឈ្មោះទុកក្នុងបញ្ជី
២៤៩
អភយូវរភាណវារ ពួកមនុស្សដែលគេបៀតបៀនឲ្យមានស្លាកស្នាម ជាដើម
២៥១
អភយូវរភាណវារ ភណ្ឌុកម្ម
២៥៣
អភយូវរភាណវារ រឿងទារកមានពួក ១៧
២៥៥
រឿងត្រកូលធ្វើមរណកាលដោយអហិវាតរោគ
២៥៩
ភិក្ខុ ១ រូបមិនត្រូវឱ្យសាមណេរ ២ រូបបម្រើ
២៦១
ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចៀសចេញទៅកាន់ទក្ខិណាគិរិជនបទ
២៦៣
អភយូវរភាណវារអង្គ (៥) នៃពួកភិក្ខុដែលគួរនៅបានមិនបាច់មាននិស្ស័យ
២៦៥
រាហុលសាមណេរប្បព្វជ្ជា
២៧១
ព្រះបាទសុទ្ធោទនសក្យរាជ និយាយអំពីបុគ្គលដែលមាតាបិតាមិនអនុញ្ញាត
២៧៣
សិក្ខាបទ ១០ របស់ពួកសាមណេរ
២៧៧
រឿងទណ្ឌកម្មពួកសាមណេរ
២៧៩
នាសនង្គ ១០ របស់ពួកសាមណេរ
២៨១
មនុស្សខ្ទើយ
២៨៣
មនុស្សលួចសំវាស មនុស្សចូលពួកតិរ្ថិយ
២៨៥
រឿងនាគ
២៨៧
មនុស្សដែលសម្លាប់មាតាមិនត្រូវឲ្យឧបសម្បទា
២៨៩
មនុស្សដែលសម្លាប់ព្រះអរហន្តសង្ឃមិនត្រូវឱ្យឧបសម្បទា
២៩១
មនុស្សឧភតោព្យញ្ជនក (មនុស្សមានភេទពីរ) សង្ឃមិនត្រូវឱ្យឧបសម្បទា
២៩៣
ពួកសាមណេរដែលគ្មានឧបជ្ឈាយ៍ជាដើមសង្ឃមិនត្រូវឱ្យឧបសម្បទា
២៩៥
មនុស្សគ្មានបាត្រចីវរ សង្ឃមិនត្រូវឲ្យឧបសម្បទា
២៩៧
ពួកមនុស្សមានដាច់ដៃជាដើមភិក្ខុមិនត្រូវឱ្យបព្វជ្ជា
២៩៩
និស្សយវិធី
៣០១
កុមារកស្សបមានអាយុ ២០ឆ្នាំ ដោយរាប់យកឆ្នាំនៅក្នុងគភ៌ផង បានឧបសម្បទា
៣០៥
ការសម្មតិនូវភិក្ខុអ្នកប្រៀនប្រដៅឧបសម្បទាបេក្ខ
៣០៧
ឧបសម្បទាដោយញ្ញត្តិចតុត្ថកម្ម
៣១១
និស្ស័យ (បច្ចយជាគ្រឿងអាស្រ័យរបស់បព្វជិត) ៤ យ៉ាង
៣១៥
អករណីយកិច្ច (កិច្ចដែលបព្វជិតមិនត្រូវធ្វើ) ៤ យ៉ាង
៣១៧
រឿងភិក្ខុត្រូវសង្ឃលើកវត្តព្រោះមិនឃើញអាបត្តិជាដើម
៣១៩
ឧទ្ទានគាថា
៣២៥
ឧបោសថក្ខន្ធក
ការស្តាប់ធម៌
៣៣៧
ការសំដែងបាតិមោក្ខ
៣៣៩
និទានុទ្ទេសវិភង្គ
៣៤១
ការសំដែងបាតិមោក្ខក្នុងថ្ងៃឧបោសថ
៣៤៥
រឿងមហាកប្បិន
៣៤៧
ការសន្មតិសីមា
៣៤៩
នទីបារសីមា ការសន្មតិនូវរោងឧបោសថ
២៥១
រោងឧបោសថតូចពេក
៣៥៣
អាវាសច្រើនមានសីមាស្មើគ្នា គឺមានសីមាតែមួយ
៣៥៥
រឿងព្រះមហាកស្សបត្ថេរ ការសន្មតិនូវអវិប្បវាសសីមា
៣៥៧
តិចីវរាវិប្បវាសសីមា
៣៥៩
ការសូត្រដកតិចីវរាវិប្បវាសសីមា
៣៦១
ការទំលាយសីមាដោយសីមា និងសីមន្តរិក (ទីឧបចារនៃសីមា)
៣៦៣
ឧបោសថមានពីរ (ចាតុទ្ទសីឧបោសថ១ បណ្ណរសីឧបោសថ១)
៣៦៥
ការសំដែងបាតិមោក្ខមាន ៥ យ៉ាង
៣៦៧
ការសន្មតិខ្លួន ការសន្មតិភិក្ខុដទៃ
៣៦៩
ការធ្វើនូវកម្មមិនមែនជាធម៌ ជាដើម
៣៧៣
បាតិមោក្ខមានព្រះថេរៈជាធំ
៣៧៥
ភិក្ខុច្រើនរូបល្ងង់មិនឆ្លាស
៣៧៧
ការទ្រង់អនុញ្ញាតឱ្យភិក្ខុរៀនរាប់បក្ខ
៣៧៩
ត្រូវភិក្ខុបោសរោងឧបោសថ
៣៨១
ការឧជប្រទីបក្នុងរោងឧបោសថ
៣៨៣
ពួកភិក្ខុល្ងង់មិនឆ្លាសមានដំណើរទៅកាន់ទិស
៣៨៥
ការនាំមកនូវបារិសុទ្ធិនៃភិក្ខុឈឺ
៣៨៧
ការនាំមកនូវឆន្ទៈនៃភិក្ខុឈឺ
៣៩១
និយាយអំពីពួកជនមានញាតិជាដើមចាប់ភិក្ខុ
៣៩៥
ភិក្ខុឆ្កួតមានពីរយ៉ាង ការសន្មតិនូវភិក្ខុឆ្កួត
៣៩៧
ការសំដែងនូវបាតិមោក្ខ បារិសុទ្ធិឧបោសថ
៣៩៩
អធិដ្ឋានឧបោសថ ការសំដែងអាបត្តិ
៤០៣
ភិក្ឋុអ្នករលឹកឃើញអាបត្តិ ភិក្ខុអ្នកមានសេចក្តីសង្ស័យក្នុងអាបត្តិ
៤០៥
សង្ឃត្រូវសភាគាបត្តិ
៤០៩
ការធ្វើឧបោសថមិនត្រូវអាបត្តិ ១៥ យ៉ាង
៤១១
ភិក្ខុមានសេចក្តីសំគាល់ក្នុងកម្មជាបក្ខពួកថា ព្រមព្រៀងគ្នា មាន១៥ យ៉ាង
៤១៩
ការធ្វើឧបោសថប្រកបដោយសេចក្តីសង្ស័យមាន១៥ យ៉ាង
៤២១
ការធ្វើឧបោសថដោយមានសេចក្តីរង្កៀសមាន១៥ យ៉ាង
៤២៣
ការធ្វើឧបោសថដោយមានបំណងនឹងបំបែកសង្ឃមាន១៥ យ៉ាង
៤២៥
ការធ្វើឧបោសថផ្សេងគ្នា (ដោយអំណាច) នៃថ្ងៃឧបោសថ
៤២៧
ការធ្វើឧបោសថដោយបំណងនឹងបំបែកសង្ឃ
៤២៩
ភិក្ខុមានសំវាសផ្សេងគ្នា នឹងភិក្ខុមានសំវាសស្មើគ្នា
៤៣៣
ក្នុងឧបោសថថ្ងៃនោះភិក្ខុមិនត្រូវចេញពីអាវាសដែលមានភិក្ខុ
៤៣៥
ភិក្ខុមិនត្រូវសំដែងបាតិមោក្ខដល់ភិក្ខុនីបរិសទ្យដែលអង្គុយ (ជាប់ហត្ថបាស)
៤៣៩
ឧទ្ទានគាថា
៤៤១