ទំព័រដើម
ព្រះត្រៃបិដក
វិនយបិដក
ភាគ ០១
ភាគ ០២
ភាគ ០៣
ភាគ ០៤
ភាគ ០៥
ភាគ ០៦
ភាគ ០៧
ភាគ ០៨
ភាគ ០៩
ភាគ ១០
ភាគ ១១
ភាគ ១២
ភាគ ១៣
សុត្តន្តបិដក
ភាគ ១៤
ភាគ ១៥
ភាគ ១៦
ភាគ ១៧
ភាគ ១៨
ភាគ ១៩
ភាគ ២០
ភាគ ២១
ភាគ ២២
ភាគ ២៣
ភាគ ២៤
ភាគ ២៥
ភាគ ២៦
ភាគ ២៧
ភាគ ២៨
ភាគ ២៩
ភាគ ៣០
ភាគ ៣១
ភាគ ៣២
ភាគ ៣៣
ភាគ ៣៤
ភាគ ៣៥
ភាគ ៣៦
ភាគ ៣៧
ភាគ ៣៨
ភាគ ៣៩
ភាគ ៤០
ភាគ ៤១
ភាគ ៤២
ភាគ ៤៣
ភាគ ៤៤
ភាគ ៤៥
ភាគ ៤៦
ភាគ ៤៧
ភាគ ៤៨
ភាគ ៤៩
ភាគ ៥០
ភាគ ៥១
ភាគ ៥២
ភាគ ៥៣
ភាគ ៥៤
ភាគ ៥៥
ភាគ ៥៦
ភាគ ៥៧
ភាគ ៥៨
ភាគ ៥៩
ភាគ ៦០
ភាគ ៦១
ភាគ ៦២
ភាគ ៦៣
ភាគ ៦៤
ភាគ ៦៥
ភាគ ៦៦
ភាគ ៦៧
ភាគ ៦៨
ភាគ ៦៩
ភាគ ៧០
ភាគ ៧១
ភាគ ៧២
ភាគ ៧៣
ភាគ ៧៤
ភាគ ៧៥
ភាគ ៧៦
ភាគ ៧៧
អភិធម្មបិដក
ភាគ ៧៨
ភាគ ៧៩
ភាគ ៨០
ភាគ ៨១
ភាគ ៨២
ភាគ ៨៣
ភាគ ៨៤
ភាគ ៨៥
ភាគ ៨៦
ភាគ ៨៧
ភាគ ៨៨
ភាគ ៨៩
ភាគ ៩០
ភាគ ៩១
ភាគ ៩២
ភាគ ៩៣
ភាគ ៩៤
ភាគ ៩៥
ភាគ ៩៦
ភាគ ៩៧
ភាគ ៩៨
ភាគ ៩៩
ភាគ ១០០
ភាគ ១០១
ភាគ ១០២
ភាគ ១០៣
ភាគ ១០៤
ភាគ ១០៥
ភាគ ១០៦
ភាគ ១០៧
ភាគ ១០៨
ភាគ ១០៩
ភាគ ១១០
អំពីយើង
បន្ថែម
សមាជិក
បញ្ចូលនាម
ភ្លេចពាក្យសំងាត់
អត្ថបទ
អត្ថបទធម៌
គាថា
កំណាព្យ
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ជំនួយ
វីដេអូ
ទេសនា
ធម៌សូត្រ
សំឡេងអាន
ភ្លេងនិងរឿង
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ចុះឈ្មោះ
ទាក់ទង
សទ្ទានុក្រម
វិភាគទាន
ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨
មាតិកា
ឈ្មោះ
ទំព័រ
បាដិកវគ្គ
បាដិកសូត្រ ទី ១
បាដិកសូត្រ៖
រឿងសុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ ពោលអំពីការក្រាបបង្គំលាព្រះមានព្រះភាគ
៣
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
៥
ពោលអំពីច្បាប់ទម្លាប់
៧
ពោលអំពីគុណនៃព្រះរត្នត្រ័យ
៩
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគគង់នៅក្នុងឧត្តរកានិគម
១១
ពោលអំពីកុក្កុរវត្តរបស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
១៣
ពោលអំពីការធ្វើមរណកាលរបស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
១៥
ពោលអំពីការធ្វើនឹងមិនធ្វើឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
១៧
ប្រស្នារបស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
១៩
ពោលអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
២១
រឿងអចេលបាដិកបុត្រ
២៣
ពោលអំពីការរើសគូប្រណាំងប្រជែងរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
២៥
ព្រះវាចារបស់ព្រះមានព្រះភាគមិនដែលមានដំណើរបែកចេញជា ២ ផ្លូវ
២៧
ពោលអំពីសេចក្តីប្រព្រឹត្តរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
២៩
ព្រះមានព្រះភាគស្តេចចូលទៅកាន់អារាមរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
៣១
ពោលអំពីភ័យសេចក្តីតក់ស្លុតព្រឺរោមរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
៣៣
ពោលអំពីបុរសម្នាក់ចូលទៅរកអចេលបាដិកបុត្រ
៣៥
ពោលអំពីការបរាជ័យរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
៣៧
ពោលអំពីសេចក្តីប្រៀបធៀបដោយសីហមិគរាជនឹងចចកចាស់
៤៥
គាថាជាគ្រឿងប្រៀបធៀប ដោយសីហមិគរាជនឹងចចកចាស់
៤៧
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
៥១
ពោលអំពីច្បាប់ទម្លាប់ជាដើម
៥៣
ពោលអំពីមហាព្រហ្មជាដើម
៥៥
ពួកទេវតា ឈ្មោះខិឌ្ឌាបទោសិកា និងការបញ្ញតិ្តច្បាប់ទំលាប់
៥៩
ពួកទេវតាឈ្មោះមនោបទោសិកានឹងមិនមែនមនោបទោសិកា
៦៣
ពោលអំពីការបញ្ញត្តិច្បាប់ទម្លាប់ដែលកើតឡើងដោយមិនអាស្រ័យហេតុ
៦៥
ពោលអំពីសុភវិមោក្ខ
៦៧
ឧទុម្ពរិកសូត្រ ទី ២
ឧទុម្ពរិកសូត្រ៖
រឿងនិគ្រោធបរិព្វាជក
៧១
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទ ជាដើម
៧៧
ពោលអំពីឧបក្កិលេសនៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
៨៣
ពោលអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធនៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
៨៩
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទ ដែលដល់នូវកំពូលធម៌ និងខ្លឹមធម៌
៩៥
ពោលអំពីការសាកសួរនៃសន្ធានគហបតី
១០៥
ពោលអំពីគុណនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ
១០៧
ពោលអំពីអានិសង្សដ៏ឧត្តមនៃការប្រតិបត្តិក្នុងធម្មវិន័យ
១០៩
ចក្កវត្តិសូត្រ ទី ៣
ចក្កវត្តិសូត្រ៖
រឿងស្តេចចក្រពត្តិព្រះនាមទល្ហនេមិ រតនៈ ៧ប្រការ
១១៧
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វបាត់ទៅ
១១៩
ពោលអំពីចក្កវត្តិវត្ត
១២១
អានុភាពនៃចក្ករ័តន៍
១២៣
អានុភាពនៃចក្ករ័តន៍ ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
១២៥
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វច្យុតចាកទី
១២៧
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វបាត់ទៅ
១២៩
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យដល់ពួកមនុស្សដែលឥតទ្រព្យ
១៣១
ការទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យ ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
១៣៣
អទិន្នាទាន ការកាត់ក្បាល (ចោរ)
១៣៥
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យជាដើម
១៣៧
អកុសលកម្មបថ ១០ ប្រការ សេចក្តីសាបសូន្យអាយុ
១៤១
ដំណើរកើតឡើងនៃសេចក្តីទ័លក្រជាដើម
១៤៣
សេចក្តីប្រៀបដោយស្មៅគែលលក ជាភោជនដ៏ប្រសើរ
១៤៥
និយាយអំពីគំនុំដ៏ក្លៀវក្លាជាដើម
១៤៧
សេចក្តីវៀរចាកអកុសលកម្មបថ សេចក្តីចំរើនដោយអាយុ ជាដើម
១៤៩
ការកើតឡើងនៃព្រះបាទសង្ខរាជ
១៥៣
អំពីគុណកថានៃព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្រះនាមមេត្តេយ្យ
១៥៥
និយាយអំពីធម៌ចម្រើនអាយុជាដើម
១៥៧
និយាយអំពីឈានទាំង ៤
១៥៩
អគ្គញ្ញសូត្រ ទី ៤
អគ្គញ្ញសូត្រ ៖
និយាយអំពីវណ្ណៈទាំង ៤
១៦៣
និយាយអំពីធម៌សនឹងធម៌ខ្មៅ
១៦៧
ពោលអំពីជាតិផ្សេង ៗ ជាដើម
១៦៩
សេចក្តីចម្រើននៃលោក
១៧១
និយាយអំពីផែនដីមានរសជាដើម
១៧៣
និយាយអំពីក្រមរផែនដីជាដើម
១៧៥
និយាយអំពីពណ៌សម្បុរជាដើម
១៧៧
ការសម្លឹងមើលគ្នាទៅវិញទៅមក
១៧៩
និយាយអំពីការនាំយកស្រូវសាលីជាដើម
១៨១
ការចែកស្រូវសាលី ការតាំងភ្លឺស្រែ
១៨៣
ការសន្មតិសត្វម្នាក់ ការប្រគល់ឲ្យចំណែកស្រូវសាលី
១៨៥
និយាយអំពីបាបធម៌មានអទិន្នាទានជាដើម
១៨៩
ការកើតឡើងនៃអក្ខរទី ៣ ថា អជ្ឈាយិកា អជ្ឈាយិកា
១៩១
ការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់
១៩៣
ការប្រព្រឹត្តិល្អ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិល្អ
១៩៥
គាថារបស់សនង្កុមារព្រហ្ម
១៩៧
សម្បសាទនីយសូត្រ ទី ៥
សម្បសាទនីយសូត្រ៖
ការត្រាស់សួរចំពោះព្រះសារីបុត្រ
២០១
សម្បសាទនទេសនា សេចក្តីឧបមាដោយនគរ
២០៣
ពោធិបក្ខិយធម៌ កិរិយាញុំាងបុគ្គលឲ្យស្គាល់នូវអាយតនៈ
២០៥
ដំណើរចុះកាន់គភ៌មាន ៤ យ៉ាង
២០៧
អាទេសនវិធី ទី ៣
២០៩
ទស្សនសមាបត្តិ ៤
២១១
បុគ្គល ៧ ពួក
២១៣
បដិបទា ៤ យ៉ាង
២១៥
អនុសាសនវិធា ៤ យ៉ាង
២១៧
វិមុត្តិញ្ញាណរបស់បុគ្គលដទៃ
២១៩
សស្សតវាទ ៣ ប្រការ
២២១
បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ
២២៥
ឥទ្ធិវិធា ២ យ៉ាង
២២៧
ឫទ្ធិប្រកបដោយអាសវៈ ឫទ្ធិមិនមានអាសវៈ
២២៩
ព្រះសារីបុត្រសួរ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ
២៣១
ព្រះឧទាយីសម្តែងអំពីសេចក្តីជ្រះថ្លា
២៣៥
បាសាទិកសូត្រ ទី ៦
បាសាទិកសូត្រ ៖
ការក្រាបបង្គំទូលចំពោះព្រះមានព្រះភាគ
២៣៩
ធម្មវិន័យដែលសាស្តាពោលទុកមិនល្អ
២៤១
កិរិយាត្រាស់ដឹងនៃព្រះសាស្តា ភាវៈនៃធម៌ដែលទ្រង់សម្តែងទុកល្អហើយ
២៤៣
ពួកសាវ័កដែលមិនបានដឹងសេចក្តីច្បាស់ក្នុងព្រះសទ្ធម្ម
២៤៧
ភាវៈនៃសាស្តាជាថេរៈជាអ្នកដឹងរាត្រីជាដើម
២៤៩
ភាវៈនៃពួកភិក្ខុជាថេរៈជាអ្នកឆ្លៀវឆ្លាសជាដើម
២៥៥
ព្រហ្មចារ្យបរិបូណ៌ទាំងអស់
២៥៧
ពោលអំពីអភិញ្ញាទេសិតធម៌
២៥៩
ធម្មភាសិតរបស់សង្ឃជាសព្រហ្មចារី
២៦១
ការទ្រង់អនុញ្ញាតបច្ច័យមានចីវរប្បច័្ចយជាដើម
២៦៥
សុខល្លិកានុយោគ ៤ យ៉ាង
២៦៧
អានិសង្សនៃសុខល្លិកានុយោគ ៤យ៉ាង
២៧១
ការឈប់ប្រព្រឹត្តកន្លងហេតុ ទាំង ៩ យ៉ាង
២៧៣
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគតទ្រង់ព្យាករនឹងមិនព្យាករ
២៧៥
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគតទ្រង់មិនព្យាករ
២៧៧
ទិដ្ឋិនិស្ស័យដែលប្រព្រឹត្តទៅក្នុងចំណែកខាងដើម ជាដើម
២៨១
អធិប្បញ្ញត្តិនៃសមណព្រាហ្មណ៍ទាំងឡាយ
២៨៣
សតិបដ្ឋានទាំង ៤
២៨៩
ធម្មបរិយាយគួរជាទីជ្រះថ្លា
២៩១