ទំព័រដើម
ព្រះត្រៃបិដក
វិនយបិដក
ភាគ ០១
ភាគ ០២
ភាគ ០៣
ភាគ ០៤
ភាគ ០៥
ភាគ ០៦
ភាគ ០៧
ភាគ ០៨
ភាគ ០៩
ភាគ ១០
ភាគ ១១
ភាគ ១២
ភាគ ១៣
សុត្តន្តបិដក
ភាគ ១៤
ភាគ ១៥
ភាគ ១៦
ភាគ ១៧
ភាគ ១៨
ភាគ ១៩
ភាគ ២០
ភាគ ២១
ភាគ ២២
ភាគ ២៣
ភាគ ២៤
ភាគ ២៥
ភាគ ២៦
ភាគ ២៧
ភាគ ២៨
ភាគ ២៩
ភាគ ៣០
ភាគ ៣១
ភាគ ៣២
ភាគ ៣៣
ភាគ ៣៤
ភាគ ៣៥
ភាគ ៣៦
ភាគ ៣៧
ភាគ ៣៨
ភាគ ៣៩
ភាគ ៤០
ភាគ ៤១
ភាគ ៤២
ភាគ ៤៣
ភាគ ៤៤
ភាគ ៤៥
ភាគ ៤៦
ភាគ ៤៧
ភាគ ៤៨
ភាគ ៤៩
ភាគ ៥០
ភាគ ៥១
ភាគ ៥២
ភាគ ៥៣
ភាគ ៥៤
ភាគ ៥៥
ភាគ ៥៦
ភាគ ៥៧
ភាគ ៥៨
ភាគ ៥៩
ភាគ ៦០
ភាគ ៦១
ភាគ ៦២
ភាគ ៦៣
ភាគ ៦៤
ភាគ ៦៥
ភាគ ៦៦
ភាគ ៦៧
ភាគ ៦៨
ភាគ ៦៩
ភាគ ៧០
ភាគ ៧១
ភាគ ៧២
ភាគ ៧៣
ភាគ ៧៤
ភាគ ៧៥
ភាគ ៧៦
ភាគ ៧៧
អភិធម្មបិដក
ភាគ ៧៨
ភាគ ៧៩
ភាគ ៨០
ភាគ ៨១
ភាគ ៨២
ភាគ ៨៣
ភាគ ៨៤
ភាគ ៨៥
ភាគ ៨៦
ភាគ ៨៧
ភាគ ៨៨
ភាគ ៨៩
ភាគ ៩០
ភាគ ៩១
ភាគ ៩២
ភាគ ៩៣
ភាគ ៩៤
ភាគ ៩៥
ភាគ ៩៦
ភាគ ៩៧
ភាគ ៩៨
ភាគ ៩៩
ភាគ ១០០
ភាគ ១០១
ភាគ ១០២
ភាគ ១០៣
ភាគ ១០៤
ភាគ ១០៥
ភាគ ១០៦
ភាគ ១០៧
ភាគ ១០៨
ភាគ ១០៩
ភាគ ១១០
អំពីយើង
បន្ថែម
សមាជិក
បញ្ចូលនាម
ភ្លេចពាក្យសំងាត់
អត្ថបទ
អត្ថបទធម៌
គាថា
កំណាព្យ
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ជំនួយ
វីដេអូ
ទេសនា
ធម៌សូត្រ
សំឡេងអាន
ភ្លេងនិងរឿង
អក្សរខ្មែរ
ផ្សេងទៀត
ចុះឈ្មោះ
ទាក់ទង
សទ្ទានុក្រម
វិភាគទាន
ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧
មាតិកា
ឈ្មោះ
ទំព័រ
សុត្តន្តបិដក
ខុទ្ទកនិកាយ ចូឡនិទ្ទេស
បឋមភាគ
វត្ថុគាថា
ពាវរីព្រាហ្មណ៍ ព្រមទាំងសិស្ស
១
អជិតមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
លោកមាននរក ជាដើម
១១
លោកគឺអវិជ្ជាបិទបាំងហើយ
១៣
លោកមិនភ្លឺស្វាង ព្រោះសេចក្តីប្រាថ្នាផ្សេង ៗ
១៧
តណ្ហាជាគ្រឿងជាប់នៃលោក
១៨
ទុក្ខ ជាមហាភ័យនៃលោក
២០
តណ្ហាជាដើម ជាខ្សែក្នុងលោក
២៥
សតិជាគ្រឿងបិទខ្សែគឺតណ្ហាជាដើម
២៥
ខ្សែ (មានតណ្ហាជាដើម) ដាច់សូន្យដោយបញ្ញា
២៦
បញ្ញាជាដើម រលត់ព្រោះរលត់វិញ្ញាណ
៣៣
អធិសីលសិក្ខា
៣៧
អធិចិត្តសិក្ខា
៣៧
អធិប្បញ្ញាសិក្ខា
៣៨
មិនគប្បីជាប់ចំពាក់ក្នុងកាម
៤១
កាម ២ យ៉ាង
៤១
មិនគប្បីធ្វើចិត្តឲ្យល្អក់
៤៣
គប្បីឈ្លាសវៃក្នុងធម៌ទាំងពួង
៤៤
គប្បីមានសតិជាភិក្ខុប្រព្រឹត្តទៅ
៤៦
តិស្សមេត្តេយ្យមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
ភិក្ខុមានព្រហ្មចរិយៈក្នុងកាមទាំងឡាយ
៥០
មគ្គមានអង្គ៨ ជាព្រហ្មចរិយៈ
៥០
អ្នកប្រាសចាកតណ្ហា មានស្មារតីគ្រប់កាល
៥៥
អ្នកមានស្មារតី ដោយហេតុ ៤ យ៉ាង
៥៦
ភិក្ខុរលត់ទុក្ខ ព្រោះពិចារណា
៥៦
ព្រះអរហន្តមិនមានការញាប់ញ័រ
៥៧
គ្រឿងជាប់ ២ យ៉ាង
៥៨
អ្នកមានចិត្តផុតស្រឡះ ឈ្មោះថាមហាបុរស
៦១
អ្នកលះតណ្ហា បានកន្លងគ្រឿងចាក់ស្រេះ
៦២
បុណ្ណកមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
មូលនៃអកុសល ៣ យ៉ាង
៦៥
និទាន (ហេតុ) ៣ យ៉ាង
៦៥
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ឃើញនូវមូល
៦៦
ការសួរ ៣ យ៉ាង
៧៣
ការសួរ ៣ យ៉ាងដទៃទៀត
៧៤
អាស្រ័យជរា ទើបបានតាក់តែងយញ្ញ
៨២
ការសរសើរផលយញ្ញ និងទក្ខិណេយ្យបុគ្គល
៨៩
ក្រោធកើតដោយអាការៈ ១០ យ៉ាង
១០១
មេត្តគូមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
ការសួរ ៣ យ៉ាង
១០៦
ការសួរ ៣ យ៉ាងដទៃទៀត
១០៧
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ដល់នូវវេទ
១១០
ញាណក្នុងមគ្គ ៤ ហៅថាវេទ
១១០
ព្រះមានព្រះភាគមានកាយចម្រើនហើយ
១១២
ព្រះមានព្រះភាគ មានព្រះទ័យផុតស្រឡះ
១១៦
ទុក្ខ មានជាតិទុក្ខ ជាដើម
១១៩
ទុក្ខកើតព្រោះឧបធិជាហេតុ
១២៥
ឧបធិ ១០ យ៉ាង
១២៥
ជនមិនដឹង រមែងសាងឧបធិ
១២៧
ជនល្ងង់ រមែងចូលទៅកាន់ទុក្ខរឿយ ៗ
១២៧
មិនគប្បីសាងឧបធិ
១២៨
មោនេយ្យៈ ៣ យ៉ាង
១៣៤
តណ្ហា ជាវិសត្តិកា (ផ្សាយទៅ)
១៤១
តណ្ហា ជាអកុសលមូល
១៤១
ព្រះនាមថា ព្រះមហេសី ដោយអត្ថដូចម្តេច
១៤៣
ការប្រកាន់ ២ យ៉ាង
១៤៩
ភព ២ យ៉ាង
១៤៩
សេចក្តីប្រកាន់ ២ យ៉ាង
១៥៣
គប្បីលះទុក្ខ
១៥៥
អកុសលធម៌ ឈ្មោះថាអាគូ (អំពើអាក្រក់)
១៦០
ព្រះនាមថា នាគៈ ដោយអត្ថដូចម្តេច
១៦០
ឈ្មោះថាព្រាហ្មណ៍ដោយអត្ថដូចម្តេច
១៦៣
គ្រឿងកង្វល់មានរាគៈជាដើម
១៦៤
អមតនិព្វាន ឈ្មោះថាត្រើយ
១៦៨
កិលេស មានរាគៈ ជាដើម ឈ្មោះ ខិលៈ
១៦៨
ការសង្ស័យក្នុងទុក្ខជាដើម
១៦៩
កិលេសជាគ្រឿងជាប់
១៧១
តណ្ហា ឈ្មោះថាអាសា
១៧៣
ធោតកមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
ការសួរ ៣ យ៉ាង
១៧៥
សិក្ខា ៣ យ៉ាង
១៧៧
គប្បីសិក្សានូវនិព្វាននៃខ្លួន
១៨០
ទេវតា ៣ យ៉ាង
១៨២
ព្រះនាមថាសក្កៈដោយហេតុដូចម្តេច
១៨៥
ទ្រព្យគឺសទ្ធាជាដើម
១៨៥
សេចក្តីសង្ស័យ ឈ្មោះថាកថង្កថា
១៨៦
អមតនិព្វានជាវិវេកធម៌
១៩២
និស្ស័យ ២ យ៉ាង
១៩៤
គប្បីឆ្លងតណ្ហាជាវិសត្តិកា
២០១
ឧបសីវមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
កាម ២ យ៉ាង
២១២
កិលេសជាដើម ឈ្មោះថាវាទបថ
២៣០
នន្ទមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
ជនមានក្សត្រជាដើម
២៣២
អ្នកឈ្លាសក្នុងខន្ធជាដើម
២៣៥
មារសេនាមានកាយទុច្ចរិតជាដើម
២៣៦
រូបតណ្ហាជាដើម
២៥៤
បរិញ្ញា ៣ យ៉ាង
២៥៤
អាសវៈ ៤ យ៉ាង
២៥៦
កិលេសជាដើម ឈ្មោះថាឧបធិ
២៥៨
ហេមកមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
អ្វីជាបិយរូប សាតរូប ក្នុងលោក
២៦៩
ការបន្ទោបង់នូវឆន្ទរាគ
២៧១
តោទេយ្យមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
កាម ២ យ៉ាង
២៧៨
ទ្រព្យគឺសទ្ធាជាដើម
២៨១
ព្រះមានព្រះភាគមានចក្ខុជុំវិញ
២៨២
គ្រឿងកង្វល់មានរាគៈជាដើម
២៨៥
កប្បមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
សង្សារ ឈ្មោះថាស្រះ
២៨៧
ទីបំផុតខាងដើមនៃសង្សារមិនប្រាកដ
២៨៧
ទីបំផុតខាងចុងនៃសង្សារមិនប្រាកដ
២៩១
ទីបំផុតជាអាទានៈ (គ្រឿងប្រកាន់មាំ)
២៩៨
ចតុកណ្ណីមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
កាម ២ យ៉ាង
៣០៤
ធម៌ ជាសន្តិបទ
៣០៦
ព្រះមានព្រះភាគមានតេជៈគឺញាណ
៣០៩
គ្រឿងកង្វល់គឺរាគៈជាដើម
៣១៥
តណ្ហា ជាគេធៈ (គ្រឿងតម្រេក)
៣១៧
អាសវៈ ៤
៣១៧
ភទ្រាវុធមាណវកប្បញ្ហានិទ្ទេស
ព្រះពុទ្ធទ្រង់លះបង់ទីលំនៅ
៣១៩
តណ្ហាមានរូបតណ្ហាជាដើម
៣២០
ព្រះពុទ្ធទ្រង់កាត់បង់តណ្ហា
៣២០
ព្រះពុទ្ធទ្រង់មិនញាប់ញ័រ
៣២០
គ្រឿងកំណត់ ២ យ៉ាង
៣២២
ព្រះពុទ្ធទ្រង់លះបង់កប្បៈ (គ្រឿងកំណត់)
៣២២
មារគឺខន្ធជាដើម
៣២៨