ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ហើយ​ត្រេកអរ​ដែរ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​ទាំងពីរ​រូប​។​ ​បើ​សាមណេរ​នោះ​ភ្ញាក់​ឡើង​ ​ហើយ​មិន​ត្រេកអរ​ទេ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​តែ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រទូស្ត​។​ ​សាមណេរ​សេព​មេថុនធម្ម​នឹង​ភិក្ខុ​ដែល​កំពុង​ដេកលក់​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ភ្ញាក់​ឡើង​ហើយ​ត្រេកអរ​ដែរ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​ទាំងពីរ​រូប​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ភ្ញាក់​ឡើង​ហើយ​មិន​ត្រេកអរ​ទេ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​តែ​សាមណេរ​ដែល​ប្រទូស្ត​។​ ​សាមណេរ​សេព​មេថុនធម្ម​នឹង​សាមណេរ​ផងគ្នា​ដែល​កំពុង​ដេកលក់​ ​បើ​សាមណេរ​នោះ​ភ្ញាក់​ឡើង​ហើយ​ត្រេកអរ​ដែរ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​ទាំងពីរ​រូប​។​ ​បើ​សាមណេរ​នោះ​ភ្ញាក់​ឡើង​ហើយ​មិន​ត្រេកអរ​ទេ​ ​សង្ឃ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​តែ​សាមណេរ​ដែល​ប្រទូស្ត​។​ ​
 [​៤៧​]​ ​អាបត្តិ​មិន​មាន​ ​(​ដល់​ភិក្ខុ៥ពួក​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិនដឹង១​ ​ភិក្ខុ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​រវើរវាយ១​ ​ភិក្ខុ​ដែល​វេទនា​គ្រប​សង្កត់១​ ​អា​ទិ​កម្មិកៈ​ ​(​គឺ​ភិក្ខុ​ដើម​បញ្ញត្តិ​)​១​។​ ​

​របៀប​សំដែង​អំពី​អង្គជាត​ ​និង​ទ្វារ​មគ្គ​មាន​ស្រោម​ទ្រនាប់​ ​ចប់​។​ ​


 [​៤៨​]​ ​(​មាតិកានុក្រម​ ​គឺ​បញ្ជី​រ​រឿង​តាមលំដាប់​ហូរហែ​ ​ដែល​នឹង​សំដែង​តទៅ​ដូច​មាន​ខាងក្រោម​នេះ​គឺ​)​
​រឿង​ស្វា​ញី​ ​រឿង​ពួក​វជ្ជី​បុត្ត​ក​ភិក្ខុ​ ​រឿង​ភិក្ខុ​ក្លែងភេទ​ជា​គ្រហស្ថ​ ​រឿង​ភិក្ខុ​អាក្រាត​ ​រឿង​ពួក​ភិក្ខុ​ប្រព្រឹត្ត​តាមលទ្ធិ​តិរ្ថិយ
ថយ | ទំព័រទី ១១១ | បន្ទាប់
ID: 636774078177437242
ទៅកាន់ទំព័រ៖