ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

 [​៨០​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​ធ​និយ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ជា​កុម្ភការ​បុត្រ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ថា​ ​កាលដែល​អញ​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ស្រុក​ ​មាន​ពួក​អ្នករក​ស្មៅ​ ​និង​ពួក​អ្នករក​ឧស​មក​រុះ​កុដិ​ដែល​ប្រក់​ដោយ​ស្មៅ​ ​ហើយ​ជញ្ជូន​យក​ស្មៅ​ ​និង​ឈើ​អស់​ទៅ​ ​ដរាប​អស់​វារៈ​បីដង​ ​កុដិ​ដែល​អញ​ធ្វើ​ហើយ​ឲ្យ​សុទ្ធ​ដោយ​ដី​ទាំងអស់​នោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​ ​ត្រាស់​ប្រើឲ្យ​ភិក្ខុ​វាយបំបាក់​ចេញ​អស់​ ​មាន​បុរស​អ្នកកាន់កាប់​ថែរក្សា​ឈើ​ក្នុង​ឃ្លាំង​(​១​)​ ​ហ្លួង​ ​(​១នាក់​)​ ​អញ​ធ្លាប់ស្គាល់​ដែរ​ ​បើ​ដូច្នោះ​មានតែ​អញ​ត្រូវ​សុំ​ឈើ​នឹង​អ្នក​ដែល​កាន់កាប់​ថែរក្សា​ឈើ​ក្នុង​ ​ឃ្លាំង​របស់​ស្តេច​ ​ហើយ​ធ្វើ​កុដិ​ដោយ​ឈើ​វិញ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ធ​និយ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ជា​កូន​ស្មូនឆ្នាំង​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​អ្នកកាន់កាប់​ថែរក្សា​ឈើ​ក្នុង​ឃ្លាំង​របស់​ស្តេច​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​និយាយ​នឹង​អ្នកកាន់កាប់​ថែរក្សា​ឈើ​ក្នុង​ឃ្លាំង​របស់​ស្តេច​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​កាល​អាត្មា​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ស្រុក​ ​មាន​ពួក​អ្នករក​ស្មៅ​ ​និង​ពួក​អ្នករក​ឧស​មក​រុះ​កុដិ​ដែល​ប្រក់​ដោយ​ស្មៅ​ ​ហើយ​ជញ្ជូន​យក​ស្មៅ​ ​និង​ឈើ​ទៅ​អស់​ ​(​តែ​ដូច្នេះ​ឯង​)​ ​អស់​វារៈ​បីដង​ហើយ​ ​កុដិ​ដែល​អាត្មា​ធ្វើ​ហើយ​ឲ្យ​សុទ្ធ​ដោយ​ដី​ទាំងអស់​នោះ​
​(​១​)​ ​ទីនេះ​ ​ច្រើន​ប្រែថា​ ​នាយ​ស្មៀន​ ​តែ​តាមន័យ​ក្នុង​អដ្ឋកថា​ ​ប្រែថា​ ​អ្នកកាន់កាប់​ថែរក្សា​ឈើ​ក្នុង​ឃ្លាំង​ឈើ​របស់​សេ្តច​ ​(​នាយ​ឃ្លាំង​ឈើ​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636774096444652067
ទៅកាន់ទំព័រ៖