ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ហេតុ​នីមួយ​សូម្បីតែ​បន្តិចបន្តួច​ ​ស្មៅ​ ​ឈើ​ ​និង​ទឹក​ ​ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា​ឲ្យ​នោះ​ ​គឺ​ឲ្យ​ចំពោះ​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​ព្រោះថា​ ​ស្មៅ​ ​ឈើ​ ​និង​ទឹក​នោះ​ឯង​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​ព្រៃ​ឥតមាន​អ្នកណា​ហួងហែង​ឡើយ​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​លោក​សំគាល់​អាង​ដោយហេតុ​បន្តិចបន្តួច​នោះ​ ​ដើម្បី​នាំ​យក​ឈើ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ​យ៉ាងនេះ​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ប្រហែល​ដូច​ខ្ញុំ​នឹង​សម្លាប់​ ​ឬចង​ ​ឬ​បំបរបង់​ ​នូវ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដូចម្តេច​កើត​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​លោកនិមន្ត​ទៅចុះ​ ​លោក​រួច​ ​(​ទោស​)​ ​ហើយដោយ​សារ​រោម​ ​(​គឺ​ភេទ​នៃ​បព្វជិត​)​ ​លោក​កុំ​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ឡើយ​។​ ​
 [​៨៣​]​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​សមណៈ​ជា​សក្យ​បុត្ត​ទាំងនេះ​គ្មាន​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ជា​អ្នក​ទ្រូ​ស្ត​សីល​ ​និយាយ​កុហក​ ​គួរណាស់តែ​សមណៈ​ទាំងនេះ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ធម៌​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រព្រឹត្ត​ស្មើ​ជាប្រក្រតី​ ​និង​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​និយាយទៀង​ត្រង់​ ​មាន​សីល​ ​និង​មានធម៌​ល្អ​ ​ទើបនឹង​ប្តេជ្ញា​ ​(​ខ្លួន​ជា​សមណៈ​បាន​)​ ​ភាវៈ​នៃ​សមណៈ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​គ្មាន​ទេ​ ​ភាវៈ​នៃ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​គ្មាន​ទេ​ ​សាមញ្ញគុណ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​វិនាស​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មញ្ញ​គុណ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​វិនាស​អស់ហើយ​ ​សាមញ្ញគុណ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​នឹង​មាន​មក​អំពី​ឯណា​ ​ព្រហ្មញ្ញ​គុណ​របស់​លោក​ទាំងនេះ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636774099383850179
ទៅកាន់ទំព័រ៖