ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

នោះ​ថា​ ​លោក​មិនមែន​ជា​សមណៈ​ទេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​។​ ​ទើប​ក្រាបទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​គិត​ដូចម្តេច​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​តាំងចិត្ត​ថា​ជា​របស់​ខ្ចី​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​បើ​កាន់​យក​ជា​របស់​ខ្ចី​ដូច្នោះ​ ​អ្នក​មិន​មាន​អាបត្តិ​ឡើយ​។​ ​
 [​១៦៨​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ភិក្ខុ១រូប​ ​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ហើយ​បាន​លួច​យក​ទឹក​របស់​សង្ឃ​។​បេ​។​ ​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ហើយ​បាន​លួច​យក​ដី​របស់​សង្ឃ​។​បេ​។​ ​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ហើយ​បាន​លួច​យក​ស្មៅ​យាប្លង​របស់​សង្ឃ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​ហើយ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ១រូប​ ​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ហើយ​លួច​ដុត​ស្មៅ​យាប្លង​របស់​សង្ឃ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​ទេ​ ​ត្រូវតែ​អាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​
 [​១៦៩​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ភិក្ខុ១រូប​ ​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ហើយ​លួច​យក​គ្រែ​របស់​សង្ឃ​។​ ​សេចក្តី​សង្ស័យ​មានដល់​ភិក្ខុ​នោះ​។​បេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៤ | បន្ទាប់
ID: 636775500262756515
ទៅកាន់ទំព័រ៖