ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ប្រកប​សេចក្តី​ព្យាយាម​ក្នុង​អសុភភាវនា​ ​ជាច្រើន​វិធី​ណាស់​។​ ​ទើប​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​នឿយណាយ​ ​ខ្ពើមឆ្អើម​នឹង​កាយ​របស់​ខ្លួន​ ​ប្រៀប​ដូចជា​ស្រីក្រមុំ​ ​ឬ​បុរស​ក្មេង​កំឡោះ​ ​មាន​ជាតិ​ជា​អ្នក​ស្អិតស្អាង​ ​លុះ​ងូតទឹក​ ​កក់ក្បាល​ហើយ​ ​រមែង​ជា​ទុក្ខ​នឿយណាយ​ ​ខ្ពើមឆ្អើម​សាកអសុភ​ពស់​ក្តី​ ​សាកអសុភ​ឆ្កែ​ក្តី​ ​សាកអសុភ​មនុស្ស​ក្តី​ ​ដែល​ចងភ្ជាប់​នឹង​ក​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណាមិញ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងអម្បាល​នោះ​ ​កាល​ជា​ទុក្ខ​នឿយណាយ​ ​ខ្ពើមឆ្អើម​នឹង​កាយ​របស់​ខ្លួន​ ​ក៏​មាន​ឧបមេយ្យ​យ៉ាងនោះ​ ​ទើប​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​ខ្លួន​ដោយខ្លួនឯង​ក៏​មាន​ ​ខ្លះ​ផ្លាស់​គ្នា​ឲ្យ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​ទៅវិញទៅមក​ក៏​មាន​ ​រូប​ខ្លះ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​សមណ​កុត្ត​ក​ឈ្មោះ​មិគ​ល​ណ្ឌិ​ក​ ​ហើយ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ពួក​យើង​សូម​អង្វរ​អ្នក​ ​អ្នក​ចូរ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​ពួក​យើង​ចុះ​ ​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​នេះ​នឹង​បាន​ជា​របស់​អ្នក​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សមណ​កុត្ត​ក​ឈ្មោះ​មិគ​ល​ណ្ឌិ​ក​ ​លុះ​បាន​ទទួល​ស៊ីឈ្នួល​យក​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ហើយ​ ​ទើប​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​មួយថ្ងៃ​ក៏​មាន​។​បេ​។​ ​មួយថ្ងៃ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​ភិក្ខុ​ហុកសិប​រូប​ក៏​មាន​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​អង្វរ​ ​ភិក្ខុសង្ឃ​នេះ​គប្បី​ស្ថិតស្ថេរ​នៅ​បាន​ដោយហេតុ​ណា​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហេតុ​នោះ​ដទៃទៀត​។​ ​ទើប​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​បើ​ដូច្នោះ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៧ | បន្ទាប់
ID: 636775519366109164
ទៅកាន់ទំព័រ៖