ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

កាល​ជញ្ជាប់​ជញ្ជក់​វត្ថុ​សម្រាប់​ជញ្ជាប់​ជញ្ជក់​មិន​សប្បាយ​ផង​ ​ផឹកទឹក​ដែល​មិន​សប្បាយ​ផង​ ​អាពាធ​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ក៏​កើតឡើង​។​ ​ឧបាសក​នោះ​ក៏​ធ្វើ​កាលកិរិយា​ស្លាប់​ទៅ​ដោយ​អាពាធ​នោះ​ឯង​។​ ​ទើប​ប្រពន្ធ​របស់​ឧបាសក​នោះ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ពួក​សមណៈ​ទាំងនេះ​ ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ ​ជា​បុគ្គល​ឥត​ខ្មាស​ ​ជា​មនុស្ស​ទ្រុស្តសីល​ ​មាន​ប្រក្រតី​ពោល​ពាក្យ​មុសា​ ​ពួក​សមណៈ​ទាំងនេះ​នឹង​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ថា​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​រៀបរយ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ជា​អ្នកពោល​ពាក្យ​សត្យ​ ​ជា​អ្នកមានសីល​ ​ជា​អ្នកមាន​កល្យាណធម៌​ ​ដូចម្តេច​បាន​ ​ភាព​សមណៈ​របស់​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​គ្មាន​ទេ​ ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​របស់​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​ក៏​គ្មាន​ទេ​ ​សាមញ្ញគុណ​របស់​សមណៈ​ទាំងនេះ​វិនាស​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មញ្ញ​គុណ​របស់​សមណៈ​ទាំងនេះ​វិនាស​អស់ហើយ​ ​សាមញ្ញគុណ​របស់​សមណៈ​ទាំងនេះ​នឹង​មាន​មក​ពីណា​ ​ព្រហ្មញ្ញ​គុណ​របស់​សមណៈ​ទាំងនេះ​នឹង​មាន​មក​ពីណា​ ​សមណៈ​ទាំង​នេះ​បា្រស​ចាក​សាមញ្ញគុណ​ហើយ​ ​សមណៈ​ទាំងនេះ​ប្រាសចាក​ព្រហ្មញ្ញ​គុណ​ហើយ​ ​(​ព្រោះ​)​ ​សមណៈ​ទាំងនេះ​បាន​ពណ៌នា​គុណ​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ដល់​ស្វាមី​របស់​អញ​ ​ស្វាមី​របស់​អញ​ ​គឺ​សមណៈ​ទាំងនេះ​សម្លាប់​ហើយ​។​ ​ទាំង​ពួក​មនុស្ស​ឯទៀត​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​សមណៈ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636775524066247996
ទៅកាន់ទំព័រ៖