ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ទៅ​ប្រាប់ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​ ​ចូរ​ទៅ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​ឈ្មោះ​នេះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បង្គាប់​នោះ​ ​ទៅ​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ឯទៀត​វិញ​ ​(​ធ្វើខុស​បង្គាប់​ដូច្នេះ​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​អ្នកសម្លាប់​ទទួលបង្គាប់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​អ្នកសម្លាប់​នោះ​ ​បាន​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​នោះ​សម្រេច​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​បង្គាប់​ដើម​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ឡើយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​តែ​ភិក្ខុ​អ្នក​បង្គាប់​ ​និង​ភិក្ខុ​អ្នកសម្លាប់​។​ ​
 [​១៩១​]​ ​ភិក្ខុ​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ថា​ ​លោក​ចូរ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​ឈ្មោះ​នេះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បង្គាប់​នោះ​ ​ទៅ​ហើយ​ ​ត្រឡប់​មក​ប្រាប់​វិញ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​នឹង​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​នោះ​ទេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​បង្គាប់​ទៀត​ថា​ ​លោក​អាច​វេលា​ណា​ ​លោក​ចូរ​ទៅ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​គេ​វេលា​នោះ​ចុះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បង្គាប់​នោះ​ ​បាន​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​នោះ​សម្រេច​ ​ក៏​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​ទាំងពីរ​រូប​។​ ​
 [​១៩២​]​ ​ភិក្ខុ​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ថា​ ​លោក​ចូរ​ទៅ​ផ្តាច់​បង់ជីវិត​បុគ្គល​ឈ្មោះ​នេះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​លុះ​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​នោះ​ហើយ​ ​ក៏​ស្រាប់តែ​កើត​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ ​(​ស្តាយក្រោយ​)​ ​តែ​នឹង​បាន​ប្រាប់ឲ្យដឹង​ថា​ ​លោក​កុំទៅ​សម្លាប់​ដូច្នេះ​ក៏ទេ​។​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បង្គាប់​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636775529827717534
ទៅកាន់ទំព័រ៖