ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ដូច្នេះ​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ស្លាប់​ទៅ​យ៉ាងនេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​នឹង​បានទ្រព្យ​ ​ឬ​បាន​យសស័ក្តិ​ ​ឬទៅ​កាន់​ស្ថានសួគ៌​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​(​បើ​មនុស្ស​ស្តាប់​សេចក្តី​ពណ៌នា​នោះ​ហើយ​)​ ​ញុំាង​ទុក្ខវេទនា​ឲ្យ​កើតឡើង​ដោយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ស្លាប់​ដោយ​កិរិយា​ពោល​ពណ៌នា​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​បើ​បុគ្គល​នោះ​ស្លាប់​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​ ​
 [​១៩៥​]​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពោល​ពណ៌នា​ដោយ​ប្រើ​បម្រើ​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ប្រាប់​ដំណឹង​ដល់​បម្រើ​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ស្លាប់​យ៉ាងនេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​នឹង​បានទ្រព្យ​ ​ឬ​បាន​យសស័ក្តិ​ ​ឬ​ពុំ​នោះ​ទៅកាន់​ស្ថានសួគ៌​ ​ដូច្នេះ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​(​បើ​)​ ​បុគ្គល​នោះ​បាន​ស្តាប់​ដំណឹង​របស់​បម្រើ​ ​ហើយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ស្លាប់​ ​ហើ​យក៏ញុំាង​ទុក្ខវេទនា​ឲ្យ​កើតឡើង​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​(​បើ​)​ ​បុគ្គល​នោះ​ស្លាប់​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពណ៌នា​ដោយ​វិធី​សរសេរ​អក្សរ​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ឆ្លាក់​អក្សរ​ ​(​ជា​សេចក្តី​)​ ​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ស្លាប់​ទៅ​យ៉ាងនេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​នឹង​បានទ្រព្យ​ ​ឬ​បាន​យសស័ក្តិ​ ​ឬទៅ​កាន់​ស្ថានសួគ៌​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុ​ក្ក​ដ​គ្រប់​ៗ​អក្ខរ​។​ ​(​បុគ្គល​នោះ​)​ ​ឃើញ​អក្សរ​ចារិក​ហើយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ស្លាប់​ទៅ​ ​ហើយ​ញុំាង​ទុក្ខវេទនា​ឲ្យ​កើតឡើង​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​(​បើ​)​ ​បុគ្គល​នោះ​ស្លាប់​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៨ | បន្ទាប់
ID: 636775531220397190
ទៅកាន់ទំព័រ៖