ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

នូវ​កុសលធម៌​ដែល​មិន​មាន​ ​មិន​ពិត​ ​មិន​ប្រាកដ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​(​ហើយ​ចូលចិត្ត​ថា​)​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​របស់​អញ​មាន​។​ ​ឈាន​ ​(​គុណជាត​សំរាប់​ដុត​បង់​នូវ​កិលេស​)​១​ ​វិមោក្ខ​ ​(​គុណធម៌​ដែល​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​រាគៈ​ជាដើម​)​១​ ​សមាធិ​ ​(​សភាព​ដែល​ដំ​កល់​ចិត្តស្មើ​មាំ​ល្អ​ក្នុង​អារម្មណ៍​)​១​ ​សមាបត្តិ​ ​(​គុណជាតិ​ដែល​ដល់​ព្រម​)​១​ ​ញាណទស្សនៈ​ ​(​កិរិយា​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​)​១​ ​មគ្គ​ភាវនា​ ​(​កិរិយា​ចំរើន​នូវ​មគ្គ​)​១​ ​ផល​សច្ឆិកិរិយា​ ​(​ដំណើរ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់លាស់​នូវ​ផល​)​១​ ​កិលេស​ប្ប​ហាន​ ​(​កិរិយា​លះបង់​កិលេស​)​១​ ​វិ​នីវរណ​តា​ ​ចិ​ត្ត​ស្ស​ ​ចិត្ត​មាន​នីវរណធម៌​ប្រាស​ហើយ១​ ​សុញ្ញាគា​រេ​ ​អភិរតិ​ ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដ៏​ស្ងាត់១​ ​(​ធម៌​ទាំង១០នេះ​)​ ​ហៅថា​ ​ឧត្តរិមនុស្ស​ធម្ម​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​បង្អោន​មក​ដាក់​ក្នុង​ខ្លួន​ ​សេចក្តី​ថា​ ​បង្អោន​កង​កុសលធម៌​ទាំងនោះ​មក​ដាក់​ក្នុងចិត្ត​ ​ឬ​បង្អោន​ចិត្ត​ទៅ​ក្នុង​កង​កុសលធម៌​ទាំងនោះ​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ញាណ​ ​បាន​ដល់​វិជ្ជា​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង​វិសេស៣យ៉ាង​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ទស្សនៈ​ ​សេចក្តី​ថា​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​ហៅថា​ ​ញាណ​ ​ធម្មជាត​នោះ​ហៅថា​ ​ទស្សនៈ​ ​ធម្មជាត​ណា​ហៅថា​ ​ទស្សនៈ​ ​ធម្មជាត​នោះ​ហៅថា​ ​ញាណ​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ពោល​អួត​ ​សេចក្តី​ថា​ ​ប្រាប់​ដល់​ស្រី​ក្តី​ ​ប្រុស​ក្តី​ ​គ្រហស្ថ​ក្តី​ ​បព្វជិត​ក្តី​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ដូច្នេះ​ ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ដូច្នេះ​ ​សេចក្តី​ថា​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ធម៌​នេះ​ ​ខ្ញុំ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 636775579905601825
ទៅកាន់ទំព័រ៖