ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ស្លៀក​ស្បង់​ទ្រង់​បាត្រ​និង​ចីវរ​ចូល​សំដៅ​ទៅ​ឯ​ទី​ដែល​ព្រះ​លក្ខ​ណ​ត្ថេ​រគង់​ ​ក្នុង​វេលា​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ព្រះ​លក្ខ​ណ​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​លក្ខណៈ​ ​មក​យើង​នឹង​ចូល​ទៅកាន់​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត​។​ ​ព្រះ​លក្ខ​ណ​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ទទួលពាក្យ​ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ករុណា​ ​អាវុសោ​។​ ​គ្រាដែល​ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​កំពុងតែ​ចុះ​អំពី​ភ្នំ​គិជ្ឈកូដ​(​ដល់​មក​)​ត្រង់កន្លែង​មួយ​ក៏បាន​ធ្វើ​នូវ​ញញឹម​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​លក្ខ​ណ​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​សួរ​ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​មហាមោគ្គល្លាន​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​ចំពោះ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​ញញឹម​ឲ្យ​ប្រាកដ​(​នេះ​)​។​ ​ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ឆ្លើយតប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​លក្ខណៈ​ ​កាល​នេះ​មិនមែន​ជាកាលគួរនឹង​ព្យាករ​ប្រស្នា​នេះ​ទេ​ ​លោក​ចូរ​សួរ​ប្រស្នា​នេះ​នឹង​ខ្ញុំ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ចុះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​លក្ខ​ណ​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​និង​ព្រះ​មហា​មោគ្គល្លាន​ត្ថេ​រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​និមន្ត​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​ ​ហើយ​ត្រឡប់​អំពី​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​វេលា​ក្រោយ​ភត្ត​ ​ទើប​ចូល​ទៅ​ ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦០ | បន្ទាប់
ID: 636775640624874768
ទៅកាន់ទំព័រ៖