ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

 [​២៩៦​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ហើយ​និយាយប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ស្ទឹង​ត​បោ​ទា​នេះ​ហូរ​មក​អំពី​អន្លង់​ទឹក​ណា​ ​អន្លង់​នោះ​មាន​ទឹកថ្លា​ ​ទឹក​ត្រជាក់​ ​ទឹក​ឆ្ងាញ់​ ​ទឹក​ស្អាត​ ​មាន​កំពង់​ដ៏​ល្អ​គួរ​ជាទី​រីករាយ​មាន​ត្រី​ ​និង​អណ្តើក​ដ៏​ច្រើន​មាន​ទាំង​ផ្កា​ឈូ​ក​ប៉ុន​ៗ​កង់​ ​(​នៃ​រថ​)​ ​រីក​ស្គុះស្គាយ​ ​តែថា​ស្ទឹង​ត​បោ​ទា​នេះ​ ​មាន​ទឹក​ក្តៅ​ហូរ​មក​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ហេតុអ្វី​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ស្ទឹង​ត​បោ​ទា​នេះ​ហូរ​មក​អំពី​អន្លង់​ទឹក​ណា​អន្លង់​នោះ​មាន​ទឹកថ្លា​ ​ទឹក​ត្រជាក់​ ​ទឹក​ឆ្ងាញ់​ ​ទឹក​ស្អាត​ ​មាន​កំពង់​ដ៏​ល្អ​គួរ​ជាទី​រីករាយ​ ​មាន​ត្រី​ ​និង​អណ្តើក​ដ៏​ច្រើន​ ​មាន​ទាំង​ផ្កា​ឈូ​ក​ប៉ុន​ៗ​កង់​ ​(​នៃ​រថ​)​ ​រីក​ស្គុះស្គាយ​ ​តែថា​ស្ទឹង​ត​បោ​ទា​នេះ​មាន​ទឹក​ក្តៅ​ហូរ​មក​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ពោល​អួត​ឧត្តរិមនុស្ស​ធម្ម​ ​(​ទេតើ​)​។​ ​ទើប​ក្រាបទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ស្ទឹង​ត​បោ​ទា​នេះ​ហូរ​មក​អំពី​អន្លង់​ទឹក​ណា​ ​អន្លង់​នោះ​មាន​ទឹកថ្លា​ ​ទឹក​ត្រជាក់​ ​ទឹក​ឆ្ងាញ់​ ​ទឹក​ស្អាត​ ​មាន​កំពង់​ដ៏​ល្អ​គួរ​ជាទី​រីករាយ​ ​មាន​ត្រី​ ​និង​អណ្តើក​ដ៏​ច្រើន​ ​មាន​ទាំង​ផ្កា​ឈូ​ក​ប៉ុន​ៗ​កង់​ ​(​នៃ​រថ​)​ ​រីក​
ថយ | ទំព័រទី ៣៧២ | បន្ទាប់
ID: 636775647889120260
ទៅកាន់ទំព័រ៖