ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

 [​១៣​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​ពួក​សំឡាញ់​សុទិន្ន​ក​លន្ទ​បុត្រ​បាន​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​និយាយ​អង្វរ​សុទិន្ន​ក​លន្ទ​បុត្រ​ ​ថា​ ​នែ​សុទិន្ន​សំឡាញ់​ ​អ្នកឯង​ជា​កូនប្រុស​តែមួយ​ ​ហើយ​ជាទីស្រឡាញ់​ពេញចិត្ត​របស់​មាតាបិតា​ ​ធ្លាប់​បាន​សេចក្តី​សុខ​ ​មាន​ទាំងស្រី​ពី​លៀង​ថែរក្សា​សប្បាយ​ ​នែ​សុទិន្ន​សំឡាញ់​ ​អ្នកឯង​មិនធ្លាប់​ស្គាល់​សេចក្តី​លំបាក​តិចតួច​សោះ​ទេ​ ​ទោះបី​អ្នក​ស្លាប់​ទៅ​ក្តី​ ​មាតាបិតា​របស់​អ្នក​ ​ក៏​មិន​ចង់​ឲ្យ​ព្រាត់ប្រាស​ចាក​អ្នក​ឡើយ​ ​មាតាបិតា​ទាំងឡាយ​របស់​អ្នក​នឹង​អនុញ្ញាត​អ្នក​ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ឲ្យ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ហើយ​បួស​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​ដូចម្តេច​បាន​ ​នែ​សុទិន្ន​សំឡាញ់​ ​ចូរ​អ្នក​ក្រោក​ឡើង​ ​បរិភោគ​បាយ​ ​ផឹកទឹក​ ​ឲ្យ​គេ​បំរើ​ទៅ​ ​កាលបើ​អ្នក​បរិភោគ​បាយ​ចំណី​ ​ផឹកទឹក​ឲ្យ​គេ​បំរើ​ខ្លួន​ហើយ​ ​និង​បរិភោគ​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ធ្វើបុណ្យ​ ​(​ឲ្យ​ទាន​)​ ​រីករាយ​សប្បាយ​តាម​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ចុះ​ ​មាតាបិតា​ទាំងឡាយ​របស់​អ្នក​ ​មិនព្រម​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ហើយ​បួស​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​ទេ​។​ ​កាលបើ​ពួក​សំឡាញ់​របស់​សុទិន្ន​ពោល​ពាក្យ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សុទិន្ន​ក​លន្ទ​បុត្រ​ក៏​នៅ​ស្ងៀម​។​ ​ពួក​សំឡាញ់​របស់​សុទិន្ន​ក​លន្ទ​បុត្រ​បាន​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ ​សុទិន្ន​ក​លន្ទ​បុត្រ​ពីរ​ដង​។​បេ​។​ ​

ថយ | ទំព័រទី ៤២ | បន្ទាប់
ID: 636774044173192310
ទៅកាន់ទំព័រ៖