ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅជា​ឧបាសក​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅជា​អ្នករក្សា​វត្ត​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅជា​សាមណេរ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅជា​តិរ្ថិយ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅជា​តិរ្ថិយ​សាវក​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​លែង​ធ្វើជា​សមណៈ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​លែង​ធ្វើជា​សក្យ​បុត្រ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ហៅថា​ ​កិរិយា​ដែល​ភិក្ខុ​គ្រាន់តែ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​ភាវៈ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ថយ​ ​ប៉ុន្តែ​សិក្ខា​ ​មិនទាន់​ហៅថា​ភិក្ខុ​បាន​ពោល​លា​នៅឡើយ​។​ ​មួយវិញទៀត​ ​ភិក្ខុ​អផ្សុក​ ​មិន​រីករាយ​ ​ចង់​ឃ្លាតចាក​សមណភាព​ ​កាល​ជា​ទុក្ខ​ធុញទ្រាន់​ ​ខ្ពើមរអើម​ភាពជា​ភិក្ខុ​ ​ប្រាថ្នា​ភាពជា​គ្រហស្ថ​ ​។​បេ​។​ ​ប្រាថ្នា​ភាព​មិនមែន​ជា​សក្យ​បុត្រ​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​មែន​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លះបង់​ព្រះពុទ្ធ​ ​។​បេ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បើ​មែន​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លែង​ធ្វើជា​សក្យ​បុត្រ​ ​។​បេ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កាលបើ​ហេតុ​យ៉ាងនេះ​មាន​ពិតមែន​ ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លះបង់​ព្រះពុទ្ធ​។​បេ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លែង​ធ្វើ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636774058412376745
ទៅកាន់ទំព័រ៖