ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ស្រី​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​បងប្អូន​ស្រី​នោះ​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កូនប្រុស​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​កូនប្រុស​នោះ​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កូនស្រី​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​កូនស្រី​នោះ​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ប្រពន្ធ​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​ប្រពន្ធ​នោះ​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ពួក​ញាតិ​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​អ្នក​ទាំងនោះ​ត្រូវតែ​ខ្ញុំ​ចិញ្ចឹម​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ពួក​មិត្ត​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​ពួក​មិត្ត​ទាំងនោះ​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ហៅថា​ ​កិរិយា​គ្រាន់តែ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​នូវ​ភាវៈ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ថយ​ ​ប៉ុន្តែ​សិក្ខា​ ​មិនទាន់​ហៅថា​ភិក្ខុ​បាន​ពោល​លា​ឡើយ​។​ ​ន័យ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​អផ្សុក​ ​មិន​រីករាយ​ ​ចង់​ឃ្លាត​ចេញ​ចាក​សមណភាព​ ​ជា​ទុក្ខ​ធុញទ្រាន់​ ​ខ្ពើមរអើម​ភាពជា​ភិក្ខុ​ ​ប្រាថ្នា​ភាព​គ្រហស្ថ​។​បេ​។​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ភាពជា​សក្យ​បុត្រ​ ​ក៏​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មាតា​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​មាតា​នោះ​នឹង​ចិញ្ចឹម​ខ្ញុំ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បិតា​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​បិតា​នោះ​នឹង​ចិញ្ចឹម​ខ្ញុំ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បងប្អូន​ប្រុស​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​បងប្អូន​ប្រុស​នោះ​នឹង​ចិញ្ចឹម​ខ្ញុំ​។​ ​និយាយ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​បងប្អូន​ស្រី​របស់ខ្ញុំ​មាន​ ​បងប្អូន​ស្រី​នោះ​នឹង​ចិញ្ចឹម​ខ្ញុំ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨០ | បន្ទាប់
ID: 636774059452106214
ទៅកាន់ទំព័រ៖