ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ព្រះ​បរម​សាស្តា​ត្រាស់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឮថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ពណ៌នា​គុណ​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ដល់​ឧបាសក​ ​មែន​ឬ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មានជោគ​ ​ទ្រង់​តិះដៀល​ថា​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​(​អំពើ​ដែល​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ធ្វើ​ហើយ​នុ៎ះ​)​ ​មិន​សមគួរ​ ​មិន​ត្រូវ​ទំនង​ ​មិន​ត្រូវបែប​ ​មិនមែន​ជា​របស់​សមណៈ​ ​មិន​គប្បី​ ​មិន​គួរ​ធ្វើ​សោះ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ម្តេច​ ​បាន​ជា​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ទៅ​ពណ៌នា​គុណ​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ដល់​ឧបាសក​ ​(​ដូច្នោះ​)​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​នេះ​មិន​នាំឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ដល់​ជន​ទាំងឡាយ​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​គប្បី​សំដែង​សិក្ខាបទ​នេះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ក្លែង​ផ្តាច់​បង់​រាងកាយ​របស់​មនុស្ស​ ​ឲ្យ​ឃ្លាតចាក​ជីវិត​ក្តី​ ​ទោះបី​ស្វែងរក​គ្រឿងសស្ត្រាវុធ​ ​(​ឲ្យ​គេ​សម្លាប់​)​ ​រាងកាយ​មនុស្ស​នោះ​ក្តី​ ​ពណ៌នា​គុណ​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ក្តី​ ​ឬ​និយាយ​ណែនាំ​ដើម្បី​សេចក្តី​ស្លាប់​ថា​ ​នែ​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នកមាន​ប្រយោជន៍អ្វី​ដោយ​ជីវិត​អាក្រក់​លាមក​នេះ​ ​អ្នក​ស្លាប់​ទៅ​ប្រសើរ​ជាង​រស់នៅ​ ​(​ភិក្ខុ​)​ ​មានចិត្ត​គិត​ដូច្នេះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ក្នុង​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636775524963929341
ទៅកាន់ទំព័រ៖