ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០១

ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ទី​ដែល​ស្ងាត់​ថា​ស្ងាត់​ ​ទើប​ពោល​ថា​ ​ឱ​ ​បុគ្គល​ឈ្មោះ​នេះ​ ​សូមឲ្យ​វិនាស​ទៅចុះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​
 [​១៩៤​]​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពណ៌នា​ដោយ​កាយ​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​វិការ​ដោយ​កាយ​ដូច្នេះ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ស្លាប់​ទៅ​យ៉ាងនេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​នឹង​បានទ្រព្យ​ ​ឬ​នឹង​បាន​យសស័ក្តិ​ ​ឬ​នឹង​ទៅកាន់​ស្ថានសួគ៌​ ​(​ភិក្ខុ​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​(​បើ​មនុស្ស​ស្តាប់​សេចក្តី​ពណ៌នា​នោះ​ហើយ​)​ ​ញុំាង​ទុក្ខវេទនា​ឲ្យ​កើតឡើង​ដោយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ស្លាប់​ដោយ​កិរិយា​ពោល​ពណ៌នា​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​(​បើ​)​ ​មនុស្ស​នោះ​ស្លាប់​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពោល​ពណ៌នា​ដោយ​វាចា​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ពោល​ដោយ​វាចា​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ស្លាប់​យ៉ាងនេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​នឹង​បានទ្រព្យ​ ​ឬ​បាន​យសស័ក្តិ​ ​ឬទៅ​កាន់​ស្ថានសួគ៌​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​(​បើ​មនុស្ស​ស្តាប់​សេចក្តី​ពណ៌នា​នោះ​ហើយ​)​ ​ញុំាង​ទុក្ខវេទនា​ឲ្យ​កើតឡើង​ដោយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ស្លាប់​ដោយ​កិរិយា​ពោល​ពណ៌នា​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​(​បើ​បុគ្គល​នោះ​)​ ​ស្លាប់​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពោល​ពណ៌នា​ដោយ​កាយ​ ​និង​វាចា​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​វិការ​ដោយ​កាយ​ផង​ ​ពោល​ដោយ​វាចា​ផង​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636775530722948738
ទៅកាន់ទំព័រ៖