ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

 [​១២៧​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ ​នាំគ្នា​ផាត់មុខ​។​ ​ដុសខាត់​មុខ​។​ ​ប្រស់​មុខ​។​ ​ចុច​មុខ​ដោយ​ថ្ម​មនោសិលា​។​ ​ធ្វើការ​លាប​ខ្លួន​។​ ​ធ្វើការ​លាបមុខ​។​ ​ធ្វើការ​លាប​ទាំង​ខ្លួន​ ​ទាំង​មុខ​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​។​បេ​។​ ​ដូច​ពួក​គ្រហស្ថ​ ​អ្នក​បរិភោគ​កាម​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវ​ផាត់មុខ​ ​មិន​ត្រូវ​ដុសខាត់​មុខ​ ​មិន​ត្រូវ​ប្រស់​មុខ​ ​មិន​ត្រូវ​ចុច​មុខ​ ​ដោយ​ថ្ម​មនោសិលា​ ​មិន​ត្រូវ​ធ្វើការ​លាប​ខ្លួន​ ​មិន​ត្រូវ​ធ្វើការ​លាបមុខ​ ​មិន​ត្រូវ​ធ្វើការ​លាប​ទាំង​ខ្លួន​ ​ទាំង​មុខ​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​
 [​១២៨​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​ភិក្ខុ១រូប​ ​កើត​អាពាធ​ឈឺភ្នែក​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​មាន​អាពាធ​ ​ជាហេតុ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ភិក្ខុ​ផាត់មុខ​បាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៣ | បន្ទាប់
ID: 636799841581145567
ទៅកាន់ទំព័រ៖