ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

​អារាម​មាន​ក្លិនអាក្រក់​ ​ភិក្ខុ​លំបាក​នឹង​អង្គុយ​បន្ទោបង់​បស្សាវៈ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ទ្រនាប់ជើង​ ​សម្រាប់​បន្ទោបង់​បស្សាវៈ​ ​ភិក្ខុ​អៀនខ្មាស​នឹង​បន្ទោបង់​បស្សាវៈ​ ​ឆ្នាំង​បស្សាវៈ​មិន​មាន​គ្រប​ ​មាន​ក្លិនអាក្រក់​ ​ភិក្ខុ​បន្ទោបង់​វច្ចៈ​ ​ក្នុង​ទី​ពីសពាស​ ​អារាម​មាន​ក្លិនអាក្រក់​ ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ធ្វើ​រណ្តៅ​វច្ចៈ១​ ​រឿង​មាត់​រណ្តៅ​បាក់​រលុះ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ធ្វើ​ទី​ដី​ឲ្យ​ខ្ពស់​ឡើង​ ​មួយអន្លើដោយ​ខឿន៣យ៉ាង​ ​និង​ជណ្តើរ​ ​បង្កាន់ដៃ​ជណ្តើរ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អង្គុយ​បន្ទោបង់​វច្ចៈ​ ​ក្នុង​ទីបំផុត​ ​ក៏​ធ្លាក់ចុះ​ ​ភិក្ខុ​លំបាក​នឹង​អង្គុយ​បន្ទោបង់​វច្ចៈ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ទ្រនាប់ជើង​ ​សម្រាប់​បន្ទោបង់​វច្ចៈ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​បន្ទោបង់​បស្សាវៈ​ខាងក្រៅ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ស្នូក​បស្សាវៈ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឈើ​ខ្នៀស​ ​និង​ត្រក​សម្រាប់​ដាក់​ឈើ​ខ្នៀស​ ​រណ្តៅ​វច្ចៈ​មិន​មាន​គ្រប១​ ​រឿង​អនុញ្ញាត​វច្ចកុដិ​ ​និង​សន្ទះទ្វារ​ ​ក្រប​ទ្វារ​ ​ក្បាល​ ​(​ដំណាប់​ក្រោម​)​ ​អន្ទាក់​លើ​ ​(​ដំណាប់​លើ​)​ ​សសរ​ទ្វារ​ ​ត្រដោក​ទ្វារ​ ​រនុកទ្វារ​ ​គន្លឹះទ្វារ​ ​មេសោ​ ​ប្រហោង​សម្រាប់​ទាញ​ ​និង​ខ្សែ​សម្រាប់​ទាញ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បូក​ ​លាប​វច្ចកុដិ​ ​ទាំង​ខាងក្នុង​ ​ទាំង​ខាងក្រៅ​ ​