ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

ជា​អ្នក​ត្រូវ​អន្តិមវត្ថុ​ខ្លះ​ ​សង្ឃ​ត្រូវជា​ម្ចាស់​ ​(​នវកម្ម​នោះ​)​១​ ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​នវកម្ម​រួចស្រេច​ហើយ​ ​ប្តេជ្ញា​ជា​មនុស្ស​ឆ្កួត​ខ្លះ​ ​ជា​មនុស្ស​មានចិត្ត​រាយមាយ​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នក​ត្រូវ​ទុក្ខវេទនា​គ្រប​សង្កត់​ខ្លះ​ ​ថា​ជា​អ្នក​ត្រូវ​សង្ឃ​លើក​វត្ត​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ​ខ្លះ​ ​ព្រោះ​មិន​សំដែង​អាបត្តិ​ខ្លះ​ ​ព្រោះ​មិន​លះបង់​ទិដ្ឋិ​ខ្លះ​ ​នវកម្ម​នោះ​ ​ជា​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង១​ ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​នវកម្ម​រួចស្រេច​ហើយ​ ​ថាបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​ខ្ទើយ​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នក​លួចសំវាស​ខ្លះ​ ​ជា​មនុស្ស​ចូលកាន់​លទ្ធិ​តិរ្ថិយ​ខ្លះ​ ​ប្តេជ្ញា​ជា​សត្វតិរច្ឆាន​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នកសម្លាប់​មាតា​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នកសម្លាប់​បិតា​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នកសម្លាប់​ព្រះអរហន្ត​ខ្លះ​ ​ជា​អ្ន​កប្រ​ទុ​ស្ត​ភិក្ខុនី​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នក​បំបែក​សង្ឃ​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​ព្រះ​លោហិត​ ​(​របស់​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​)​ ​ឲ្យ​ពុរពង​ខ្លះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ភេទ​ពីរ​ខ្លះ​ ​សង្ឃ​ត្រូវជា​ម្ចាស់​ ​(​នវកម្ម​នោះ​)​១​ ​រឿង​ភិក្ខុ​នាំ​យក​សេនាសនៈ​ ​(​របស់​គ្រហស្ថ​ ​ដែលគេ​ឧទ្ទិស​ ​ជា​គ្រឿង​សម្រាប់​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​វិហារ​)​ ​ទៅ​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​ទី​ដទៃ១​ ​រឿង​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ១​ ​រឿង​វិហារ​ទ្រុឌទ្រោម១​ ​រឿង​សំពត់​កម្ពល​កើតឡើង​ដល់​សង្ឃ១​ ​រឿង​សំពត់​