ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

លោក​មាន​អាយុ​អង្គ​នោះ​ ​ត្រូវ​និយាយឡើង​។​ ​អាបត្តិ​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​បាន​សំដែង​ហើយ​ ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​ដោយ​តិណ​វត្ថា​រក​សមថៈ​ ​វៀរលែងតែ​អាបត្តិ​ ​ដែល​មានទោស​ធ្ងន់​ ​វៀរលែងតែ​អាបត្តិ​ ​ដែល​ជា​គិហិ​ប្ប​ដិ​សំយុត្ត​ ​ការសំដែង​នេះ​ ​គួរ​ដល់​សង្ឃ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​សង្ឃ​ស្ងៀម​។​ ​ខ្ញុំ​សូម​ចាំទុក​ ​នូវ​សេចក្តី​នេះ​ ​ដោយ​អាការ​ស្ងៀម​យ៉ាងនេះ​។​
 ​[​៤៦​]​ ​បណ្តា​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ជាពួក​ជាមួយគ្នា​ដទៃទៀត​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ឈ្លាស​ ​ប្រតិពល​ ​ត្រូវ​ផ្តៀង​សង្ឃ​ ​ក្នុង​វេលា​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​នាំគ្នា​បង្កហេតុ​ ​ឈ្លោះ​ទាស់ទែងគ្នា​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អនាចារ​ ​បាន​ពោល​ ​និង​ព្យាយាម​ល្មើស​ ​នូវ​កិច្ច​មិនមែន​ជា​របស់​សមណៈ​ជាច្រើន​ ​ប្រសិនបើ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ញ៉ាំង​គ្នានឹងគ្នា​ឲ្យ​ធ្វើ​ ​ដោយ​អាបត្តិ​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​អធិករណ៍​នោះ​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រឹងរូស​ ​ដើម្បី​កំណាច​ ​ដើម្បី​ទំ​លាយ​ ​(​សង្ឃ​)​។​ ​បើ​កម្ម​មានកាល​គួរ​ ​ដល់​សង្ឃ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គប្បី​សំដែង​អាបត្តិ​ ​របស់​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ទាំងនេះ​ផង​ ​អាបត្តិ​របស់ខ្ញុំ​ផង​ ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​ដោយ​តិណ​វត្ថា​រក​សមថៈ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​ខ្លួនខ្ញុំ​ផង​ ​វៀរលែងតែ​អាបត្តិ​ ​ដែល​មានទោស​ធ្ងន់​ ​វៀរលែងតែ​អាបត្តិ​ ​ដែល​ជា​គិហិ​ប្ប​ដិ​សំយុត្ត​។​ ​នេះ​ជាញ​ត្តិ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636799796601092855
ទៅកាន់ទំព័រ៖