ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

ភិក្ខុ​ជា​ធម្ម​វាទី​ ​មាន​ចំនួន​ច្រើនជាង​ ​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ ​ការ​ចាប់​នេះ​ ​ល្អ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចាប់ស្លាក​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ដែល​ហៅថា​ ​គូ​ឡ្ហ​កៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចាប់ស្លាក​ ​ឈ្មោះ​សក​ណ្ណ​ជ​ប្ប​កៈ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​សលា​ក​គ្គា​ហាប​ក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ត្រូវ​ខ្សឹប​ជិត​ត្រចៀក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ៗ​ថា​ ​នេះ​ស្លាក​របស់​ភិក្ខុ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​នេះ​ស្លាក​របស់​ភិក្ខុ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​លោក​ចង់​ចាប់ស្លាក​ណា​ ​ចូរ​យក​ស្លាក​នោះ​ចុះ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​ចាប់ស្លាក​ទៅ​ហើយ​ ​ត្រូវ​សលា​ក​គ្គា​ហាប​ក​ភិក្ខុ​ ​និយាយ​ថា​ ​លោក​កុំ​ប្រាប់​អ្នកណា​ឲ្យសោះ​។​ ​បើស​លា​ក​គ្គា​ហាប​ក​ភិក្ខុ​ដឹង​ថា​ ​ភិក្ខុ​ជា​អធម្មវាទី​ ​មាន​ចំនួន​ច្រើនជាង​ ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​ការ​ចាប់​នេះ​មិនល្អ​ទេ​ ​ហើយ​សើរើ​ជាថ្មី​ទៀត​។​ ​បើស​លា​ក​គ្គា​ហាប​ក​ភិក្ខុ​ដឹង​ថា​ ​ភិក្ខុ​ជា​ធម្ម​វាទី​ ​មាន​ចំនួន​ច្រើនជាង​ ​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ ​ការ​ចាប់​នេះ​ ​ល្អ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចាប់​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដែល​ហៅថា​ ​សក​ណ្ណ​ជ​ប្ប​កៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចាប់ស្លាក​ ​ឈ្មោះ​វិ​វ​ដកៈ​នោះ​ ​ដូចម្តេច​។​ ​បើស​លា​ក​គ្គា​ហាប​ក​ភិក្ខុ​ដឹង​ថា​ ​ភិក្ខុ​ជា​ធម្ម​វាទី​ ​មាន​ចំនួន​ច្រើនជាង​ ​ត្រូវ​បណ្តោយ​ឲ្យ​ចាប់​ដោយ​វិធី​ចាប់ស្លាក​ ​ឈ្មោះ​វិ​វក​ដៈ​ចុះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចាប់ស្លាក​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ដែល​ហៅថា​ ​វិ​វ​ដកៈ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​វិធី​ចាប់ស្លាក​មាន៣យ៉ាង​ ​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636799812101699439
ទៅកាន់ទំព័រ៖