ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០

និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​រមែង​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ ​សូម្បី​លោក​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​ ​អំពើ​នេះ​ ​សមគួរ​ដល់​ខ្ញុំ​ផង​ ​អំពើ​នេះ​ ​សមគួរ​ ​ដល់​លោក​ទាំងឡាយ​ផង​។​ ​សង្ឃ​ឲ្យ​អ​មូឡ្ហ​វិន័យ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ការ​ឲ្យ​អ​មូឡ្ហ​វិន័យ​ ​(​យ៉ាងនេះ​)​ ​ឈ្មោះថា​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​។​ ​ការ​ឲ្យ​អ​មូឡ្ហ​វិន័យ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​មាន៣យ៉ាង​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។​ ​
 ​[​២៤​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ត​ជ្ជ​នី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​និ​យស្ស​កម្ម​ខ្លះ​ ​បព្វាជនីយ​កម្ម​ខ្លះ​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​មិន​តាម​ពាក្យ​ប្តេជ្ញា​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ពួក​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ ​មិនសមបើ​នឹង​ធ្វើ​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ត​ជ្ជ​នី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​និ​យស្ស​កម្ម​ខ្លះ​ ​បព្វាជនីយ​កម្ម​ខ្លះ​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ខ្លះ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​មិន​តាម​ពាក្យ​ប្តេជ្ញា​សោះ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ពិតមែន​ឬ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ពិតមែន​។​បេ​។​ ​លុះ​ទ្រង់​តិះដៀល​ហើយ​ ​ទ្រង់​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636799789627523990
ទៅកាន់ទំព័រ៖