ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
គឺពួកហេតុកើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវហេតុផង នូវពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង។ ធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តី ទាំងប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ដែលប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺពួកខន្ធដែលប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុ កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវហេតុផង នូវពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង។ ធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តី ទាំងប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាហេតុផង ប្រកបដោយហេតុផង ទាំងប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុផង ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺពួកហេតុក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវហេតុផង នូវពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង។
[១១៣] ធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាហេតុផង ប្រកបដោយហេតុផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺពួកហេតុ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវហេតុ ឲ្យជាទីគោរព។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តី ជាបច្ច័យ នៃពួកសម្បយុត្តកហេតុ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តីជាបច្ច័យនៃធម៌ដែលប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ
ID: 637830396583037925
ទៅកាន់ទំព័រ៖