ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
សង្ខតទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[១៨៤] សង្ខតធម៌ (ធម៌ដែលមានបច្ច័យតាក់តែង) អាស្រ័យនូវសង្ខតធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវសង្ខតក្ខន្ធ១ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ វត្ថុអាស្រ័យនូវពួកខន្ធ ពួកខន្ធអាស្រ័យនូវវត្ថុ មហាភូត១… ចិត្តសមុដ្ឋានរូប កដត្តារូប និងឧបាទារូប អាស្រ័យនូវពួកមហាភូត។ សប្បច្ចយទុកៈ ដូចទុកៈនេះដែរ បណ្ឌិត គប្បីធ្វើនូវទុកៈនេះ ឲ្យដូចសប្បច្ចយទុកៈចុះ មិនមានការធ្វើឲ្យផ្សេងគ្នាទេ។
ចប់សង្ខតទុកៈ។
សនិទស្សនទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[១៨៥] អនិទស្សនធម៌ (ធម៌ដែលមិនប្រកបដោយការឃើញ) អាស្រ័យនូវអនិទស្សនធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូប ជាអនិទស្សនៈក្តី អាស្រ័យនូវអនិទស្សនក្ខន្ធ១ នូវខន្ធ២… ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ ខន្ធ៣ក្តី កដត្តារូបជាអនិទស្សនៈក្តី អាស្រ័យនូវអនិទស្សនក្ខន្ធ១
ID: 637830412120458668
ទៅកាន់ទំព័រ៖