ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
ចក្ខាយតនៈ រសាយតនៈ ឥត្ថិន្រ្ទិយ និងកពឡិង្ការាហារ អាស្រ័យនូវផោដ្ឋព្វាយតនៈផង នូវអាបោធាតុផង។
[២២១] អប្បដិឃធម៌ អាស្រ័យនូវអប្បដិឃធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះអារម្មណប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ អាស្រ័យនូវខន្ធ១ ជាអប្បដិឃៈ នូវខន្ធ២… ពួកខន្ធអាស្រ័យនូវវត្ថុ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។
[២២២] សប្បដិឃធម៌ អាស្រ័យនូវសប្បដិឃធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះអធិបតិប្បច្ច័យ គឺបដិសន្ធិ និងពួកកដត្តារូប បណ្ឌិតគប្បីវៀរ។ ព្រោះអនន្តរប្បច្ច័យ សមនន្តរប្បច្ច័យ និងសហជាតប្បច្ច័យ គឺមហាភូតទាំងអស់ បណ្ឌិតគប្បីធ្វើចុះ។
[២២៣] … ព្រោះអញ្ញមញ្ញប្បច្ច័យ គឺមហាភូត២ អាស្រ័យនូវមហាភូត១ ជាសប្បដិឃៈ នូវមហាភូត២…។ អប្បដិឃធម៌ អាស្រ័យនូវសប្បដិឃធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះអញ្ញមញ្ញប្បច្ច័យ គឺអាបោធាតុ អាស្រ័យនូវពួកមហាភូត ជាសប្បដិឃៈ។ សប្បដិឃធម៌ក្តី អប្បដិឃធម៌ក្តី អាស្រ័យនូវសប្បដិឃធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះអញ្ញមញ្ញប្បច្ច័យ គឺមហាភូត២ក្តី អាបោធាតុក្តី អាស្រ័យនូវមហាភូត១ ជាសប្បដិឃៈ នូវមហាភូត២…។
ID: 637830419090746148
ទៅកាន់ទំព័រ៖