ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០

ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ រូ​បិ​ធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អរូ​បិ​ធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​សហជាត និង​បុរេ​ជាត។ សហជាត គឺ​វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​អរូ​បិ​ក្ខន្ធ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ។ ឯបុរេ​ជាត គឺ (បុគ្គល) នូវ​ចក្ខុ​… នូវ​កព​ឡិង្កា​រា​ហារ ថា​មិន​ទៀង​… ទោមនស្ស​កើតឡើង ដោយ​ទិព្វចក្ខុ​… ដោយ​ទិព្វសោត​ធាតុ​… រូបាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ ផោដ្ឋព្វា​យតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​កាយវិញ្ញាណ ចក្ខា​យតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ កាយាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​កាយវិញ្ញាណ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​អរូ​បិ​ក្ខន្ធ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អរូ​បិ​ធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អរូ​បិ​ធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​អរូ​បិ​ក្ខន្ធ១ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ខន្ធ៣ ខន្ធ២… ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ​…។ អរូ​បិ​ធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​រូ​បិ​ធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់ សហជាត និង​បច្ឆា​ជាត។ សហជាត គឺ​ពួក​អរូ​បិ​ក្ខន្ធ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ​…។ ឯបច្ឆា​ជាត គឺ​ពួក​អរូ​បិ​ក្ខន្ធ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយ​នេះ ដែល​កើតមុន ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ២២៩ | បន្ទាប់
ID: 637830471564743923
ទៅកាន់ទំព័រ៖