ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
ពួកខន្ធពឹងផ្អែកនឹងវត្ថុ ចិត្តសមុដ្ឋានរូប កដត្តារូប និងឧបាទារូប ពឹងផ្អែកនឹងពួកមហាភូត ពួកនោអាសវក្ខន្ធ ពឹងផ្អែកនឹងវត្ថុ។ អាសវធម៌ ពឹងផ្អែកនឹងនោអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺពួកអាសវៈ ពឹងផ្អែកនឹងនោអាសវក្ខន្ធ ពួកអាសវៈ ពឹងផ្អែកនឹងវត្ថុ។ អាសវធម៌ក្តី នោអាសវធម៌ក្តី ពឹងផ្អែកនឹងនោអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺអាសវក្ខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី ពឹងផ្អែកនឹងនោអាសវក្ខន្ធ១ នឹងខន្ធ២… ពួកអាសវៈក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ពឹងផ្អែកនឹងវត្ថុ។ អាសវធម៌ ពឹងផ្អែកនឹងអាសវធម៌ផង នឹងនោអាសវធម៌ផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺទិដ្ឋាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ ពឹងផ្អែកនឹងកាមាសវៈផង នឹងពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង។ ចក្កៈ។ ទិដ្ឋាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ ពឹងផ្អែកនឹងកាមាសវៈផង នឹងវត្ថុផង។ ចក្កៈ។ នោអាសវធម៌ ពឹងផ្អែកនឹងអាសវធម៌ផង នឹងនោអាសវធម៌ផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី ពឹងផ្អែកនឹងនោអាសវក្ខន្ធ១ផង នឹងពួកអាសវៈផង នឹងខន្ធ២… ពួកនោអាសវក្ខន្ធ ពឹងផ្អែកនឹងអាសវៈផង នឹងវត្ថុផង។ អាសវធម៌ក្តី នោអាសវធម៌ក្តី ពឹងផ្អែកនឹងអាសវធម៌ផង នឹងនោអាសវធម៌ផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637830481430756996
ទៅកាន់ទំព័រ៖