ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
អហេតុកវិបាក ក៏កើតឡើង ព្រោះកុសល និងអកុសលនោះជាអារម្មណ៍ ពួកអហេតុកក្ខន្ធក្តី មោហៈក្តី ប្រារព្ធនូវពួកសហេតុកក្ខន្ធ ទើបកើតឡើង។ សហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃសហេតុកធម៌ផង នៃអហេតុកធម៌ផង ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺពួកខន្ធ ដែលច្រឡំដោយវិចិកិច្ឆា ច្រឡំដោយឧទ្ធច្ចៈក្តី មោហៈក្តី ប្រារព្ធនូវពួកសហេតុកក្ខន្ធ ទើបកើតឡើង។ អហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃអហេតុកធម៌ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺនិព្វាន ជាបច្ច័យនៃអាវជ្ជនៈ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ នូវចក្ខុ… នូវវត្ថុ… នូវពួកអហេតុកក្ខន្ធផង នូវមោហៈផង ថាមិនទៀង… ទោមនស្ស កើតឡើង កាលកុសល និងអកុសលរលត់ហើយ អហេតុកវិបាក ក៏កើតឡើង ព្រោះកុសល និងអកុសលនោះជាអារម្មណ៍ រូបាយតនៈ (ជាបច្ច័យ) នៃចក្ខុវិញ្ញាណ ផោដ្ឋព្វាយតនៈ (ជាបច្ច័យ) នៃកាយវិញ្ញាណ ពួកអហេតុកក្ខន្ធក្តី មោហៈក្តី ប្រារព្ធនូវពួកអហេតុកក្ខន្ធផង នូវមោហៈផង ទើបកើតឡើង។ អហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃសហេតុកធម៌ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺពួកព្រះអរិយៈ ពិចារណានូវព្រះនិព្វាន ព្រះនិព្វាន ជាបច្ច័យនៃគោត្រភូ វោទានៈ មគ្គ និងផល ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ
ID: 637830321396084964
ទៅកាន់ទំព័រ៖