ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
ជាបច្ច័យនៃវុដ្ឋានៈ ដោយអនន្តរប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអាសវៈ ទាំងប្រកបដោយអាសវៈក្តី ធម៌ដែលប្រកបដោយអាសវៈ តែមិនមែនជាអាសវៈក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាអាសវៈ ទាំងប្រកបដោយអាសវៈផង នៃធម៌ដែលប្រកបដោយអាសវៈ តែមិនមែនជាអាសវៈផង ដោយអនន្តរប្បច្ច័យ គឺពួកអាសវៈមុនៗក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ជាបច្ច័យនៃពួកអាសវៈក្រោយៗផង នៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង ដោយអនន្តរប្បច្ច័យ។
បទទាំងអស់ បណ្ឌិតគប្បីឲ្យពិស្តារយ៉ាងនេះចុះ។ ឯក្នុងអាសវទុកៈ អនន្តរប្បច្ច័យ បណ្ឌិតគប្បីធ្វើឲ្យដូចគ្នានឹងបច្ច័យនេះដែរ។ អាវជ្ជនាក្តី វុដ្ឋានៈក្តី លោកបានសំដែងហើយយ៉ាងនេះ។ សេចក្តីបំប្រួញ បទទាំងអស់ ចប់សព្វគ្រប់ហើយ បណ្ឌិតគប្បីធ្វើឲ្យដូចគ្នានឹងអាសវទុកៈចុះ មិនមានផ្សេងគ្នាទេ។
ចប់ អាសវសាសវទុកៈ។
អាសវអាសវសម្បយុត្តទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[៤០៥] ធម៌ជាអាសវៈ ទាំងប្រកបដោយអាសវៈ អាស្រ័យនូវធម៌ជាអាសវៈ ទាំងប្រកបដោយអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺទិដ្ឋាសវៈក្តី អវិជ្ជាសវៈក្តី អាស្រ័យនូវកាមាសវៈ
ID: 637830500314946787
ទៅកាន់ទំព័រ៖