ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០០
ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ…។ បណ្ឌិត គប្បីធ្វើឲ្យពិស្តារ តាមដំណើរនេះចុះ។ ដូចសហេតុកទុកៈដែរ មិនមានការធ្វើឲ្យផ្សេងគ្នាឡើយ។
ចប់ ហេតុសម្បយុត្តទុកៈ។
ហេតុសហេតុកទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[១០៤] ធម៌ជាហេតុក្តី ប្រកបដោយហេតុក្តី អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុផង ប្រកបដោយហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺអទោសៈ និងអមោហៈ អាស្រ័យនូវអលោភៈ។ បណ្ឌិតគប្បីចងជាចក្កៈចុះ។ មោហៈ អាស្រ័យនូវលោភៈ។ បណ្ឌិតគប្បីចងជាចក្កៈចុះ។ អទោសៈ និងអមោហៈ អាស្រ័យនូវអលោភៈ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។ បណ្ឌិត គប្បីចងជាចក្កៈចុះ។ ធម៌ដែលប្រកបដោយហេតុ តែមិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុផង ប្រកបដោយហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធ អាស្រ័យនូវហេតុ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ…។
ID: 637830394727190508
ទៅកាន់ទំព័រ៖