ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០១
[២៣៥] ធម៌ជានីវរណៈ និងជានីវរណសម្បយុត្ត ជាបច្ច័យនៃធម៌ជានីវរណៈ និងជានីវរណសម្បយុត្ត ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ។ វារៈទាំង៣ បានដល់គរុការម្មណ៍ហ្នឹងឯង។ ធម៌ជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺពួកខន្ធជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវពួកខន្ធជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ឲ្យជាទីគោរព។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ មូលទាំងឡាយ បណ្ឌិតគប្បីសួរផងចុះ។ ពួកនីវរណៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវពួកខន្ធជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ឲ្យជាទីគោរព សហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកនីវរណៈ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ ពួកនីវរណៈក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវពួកខន្ធជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ឲ្យជាទីគោរព សហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជានីវរណសម្បយុត្ត និងជានោនីវរណៈ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង នៃពួកនីវរណៈផង
ID: 637830627041411320
ទៅកាន់ទំព័រ៖