ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០១

កាយាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​កាយវិញ្ញាណ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ឋ ដែល​ប្រាសចាក​សញ្ញោជនៈ​ផង នៃ​មោហៈ​ផង ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​សញ្ញោជនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​ប្រកបដោយ​សញ្ញោជនៈ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់ អារម្មណ​បុរេ​ជាត និង​វត្ថុ​បុរេ​ជាត។ អារម្មណ​បុរេ​ជាត គឺ​នូវ​ចក្ខុ …បុគ្គល​ត្រេកអរ រីករាយ នឹង​វត្ថុ រាគៈ ប្រារព្ធ​នូវ​វត្ថុ​នោះ …ទោមនស្ស កើតឡើង។ ឯវត្ថុ​បុរេ​ជាត គឺ​វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ធ ដែល​ប្រកបដោយ​សញ្ញោជនៈ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​សញ្ញោជនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​ប្រកបដោយ​សញ្ញោជនៈ​ផង នៃ​ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​សញ្ញោជនៈ​ផង ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អារម្មណ​បុរេ​ជាត និង​វត្ថុ​បុរេ​ជាត។ អារម្មណ​បុរេ​ជាត គឺ​នូវ​ចក្ខុ …​ពួក​ខន្ធ​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ​ក្ដី មោហៈ​ក្ដី កើតឡើង ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​វត្ថុ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ធ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ​ផង នៃ​មោហៈ​ផង ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៥៣] ធម៌​ដែល​ប្រកបដោយ​សញ្ញោជនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​សញ្ញោជនៈ ដោយ​បច្ឆា​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​បច្ឆា​ជាត គឺ​ពួក​ខន្ធ ដែល​ប្រកបដោយ​សញ្ញោជនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយ​នេះ
ថយ | ទំព័រទី ៤៩ | បន្ទាប់
ID: 637830569617876100
ទៅកាន់ទំព័រ៖