ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០១
នូវសីល …បុគ្គលធ្វើនូវឧបោសថកម្ម ហើយត្រេកអរ រីករាយនឹងកុសលកម្មនោះ រាគៈកើតឡើង ទិដ្ឋិ …វិចិកិច្ឆា …ឧទ្ធច្ចៈ …ទោមនស្សកើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវកុសលកម្មនោះ (នូវពួកកុសល) ដែលខ្លួនសន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន …ចេញអំពីឈាន នូវឈាន …នូវចក្ខុ …នូវវត្ថុ …ត្រេកអរ រីករាយ ចំពោះពួកខន្ធជាគន្ថនិយៈ ទាំងជានោគន្ថៈ រាគៈកើតឡើង ទិដ្ឋិ …ទោមនស្ស កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវធម្មជាត មានឈានជាដើមនោះ។ ធម៌ជាគន្ថនិយៈ ទាំងជានោគន្ថៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាគន្ថៈ ទាំងជាគន្ថនិយៈផង នៃធម៌ជាគន្ថនិយៈ ទាំងជានោគន្ថៈផង ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺនូវទាន …នូវសីល …នូវឧបោសថកម្ម… (នូវពួកកុសល) ដែលខ្លួនសន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន …ចេញ អំពីឈាន នូវឈាន …នូវចក្ខុ …នូវវត្ថុ …បុគ្គលត្រេកអរ រីករាយ នឹងពួកខន្ធជាគន្ថនិយៈ ទាំងជានោគន្ថៈ ពួកគន្ថៈផង ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវធម្មជាត មានឈានជាដើមនោះ។ វារៈទាំង៣ ក្រៅពីនេះ បណ្ឌិតគប្បីឲ្យពិស្តារ ប្រារព្ធធ្វើយ៉ាងនេះផងចុះ។
លោកុត្តរៈ មិនមានក្នុងទុកៈនេះទេ តែបណ្ឌិតត្រូវកំណត់ថា គន្ថនិយៈ ប្រហែលគ្នានឹងគន្ថទុកៈដែរ មិនមានការធ្វើផ្សេងគ្នាទេ។ ក្នុងមគ្គប្បច្ច័យ បណ្ឌិត ត្រូវធ្វើឲ្យជាបញ្ហា៩។
ចប់ គន្ថគន្ថនិយទុកៈ។
ID: 637830590687774271
ទៅកាន់ទំព័រ៖