ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២

បាន​ដល់​សហជាត និង​បុរេ​ជាត។ សហជាត គឺ​ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ នៃ​ពួក​ចិត្ត​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ឯបុរេ​ជាត គឺ​នូវ​ចក្ខុ … នូវ​វត្ថុ ថា​មិន​ទៀង … ដូចគ្នានឹង​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យដែរ។ ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ធម៌​ក្តី ចិត្ត​វិប្បយុត្ត​ធម៌​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​សហជាត និង​បុរេ​ជាត។ សហជាត គឺ​ខន្ធ១ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ក្តី ចក្ខ្វាយតនៈ​ក្តី នៃ​ខន្ធ២ … កាយាយតនៈ​ក្តី ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ក្ខន្ធ១ក្តី វត្ថុ​ក្តី នៃ​ខន្ធ២ … ខន្ធ២ … មាន​បដិសន្ធិ​ដែរ។ ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ធម៌​ក្តី ចិត្ត​វិប្បយុត្ត​ធម៌​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​ចិត្ត​វិប្បយុត្ត​ធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​សហជាត បច្ឆា​ជាត អាហារ និង​ឥន្ទ្រិយ។ សហជាត គឺ​ពួក​ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ក្ខន្ធ​ក្តី ពួក​មហាភូត​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​បដិសន្ធិ​ដែរ។ បច្ឆា​ជាត គឺ​ពួក​ចិត្ត​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ​ក្តី កព​ឡិង្កា​រា​ហារ​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយ​នេះ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ បច្ឆា​ជាត គឺ​ពួក​ចិត្ត​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ​ក្តី រូប​ជីវិតិន្ទ្រិយ​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​កដ​ត្តា​រូប ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ១១០ | បន្ទាប់
ID: 637830676774691882
ទៅកាន់ទំព័រ៖