ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២
បុពេ្វនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ យថាកម្មុបគញ្ញាណ និងអនាគតំសញ្ញាណ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[២២] សារម្មណធម៌ ជាបច្ច័យនៃសារម្មណធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់ អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺនូវទាន … នូវសីល … នូវឧបោសថកម្ម … បុគ្គលធ្វើនូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ហើយពិចារណា ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ កើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដ្ឋិកើតឡើង។បេ។ នូវពួកកុសល ដែលធ្លាប់សន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន … ចេញអំពីឈាន នូវឈាន … ពួកព្រះអរិយៈ ចេញអំពីមគ្គ … នូវមគ្គ ឲ្យជាទីគោរព … នូវផល ឲ្យជាទីគោរព … ធើ្វនូវពួកសារម្មណក្ខន្ធឲ្យជាទីគោរព ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ កើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវពួកខន្ធនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដ្ឋិកើតឡើង។បេ។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺសារម្មណាធិបតិ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ សារម្មណធម៌ ជាបច្ច័យនៃអនារម្មណធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់សហជាតាធិបតិ គឺសារម្មណាធិបតិ ជាបច្ច័យនៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូប ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ សារម្មណធម៌
ID: 637830654604943522
ទៅកាន់ទំព័រ៖