ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២

នោ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌(១) (ធម៌​មិនមែន​ច្រឡំ​ដោយចិត្ត និង​មិនមែន​តាំង​ឡើង​ព្រោះ​ចិត្ត) អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចិត្ត​ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ពួក​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ក្ខន្ធ ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ ចិត្ត​ក្តី កដ​ត្តា​រូប​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ពួក​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ក្ខន្ធ។ ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌​ក្តី នោ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ២ក្តី ចិត្ត​ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ក្ខន្ធ១ នូវ​ខន្ធ២ … ជា​បដិសន្ធិ។ នោ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ អា​ស្រ័យ​នូវ​នោ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ កដ​ត្តា​រូប អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត វត្ថុ អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត ចិត្ត អាស្រ័យ​នូវ​វត្ថុ មហាភូត១ … ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប កដ​ត្តា​រូប និង​ឧបា​ទា​រូប អាស្រ័យ​នូវ​ពួក​មហាភូត។ ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ អា​ស្រ័យ​នូវ​នោ​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ធម៌ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ពួក​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ ពួក​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ ពួក​ចិត្ត​សំសដ្ឋ​សមុដ្ឋាន​ក្ខន្ធ អាស្រ័យ​នូវ​វត្ថុ។
(១) គឺ​ចិត្ត រូប និង​និព្វាន។
ថយ | ទំព័រទី ១៧៥ | បន្ទាប់
ID: 637830720185677829
ទៅកាន់ទំព័រ៖