ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២

មូល បណ្ឌិត​គប្បី​សួរ​ផង​ចុះ ចិត្ត​ក្តី ពួក​សម្បយុត្ត​កក្ខន្ធ​ក្តី កើតឡើង ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​ចិត្ត។ ធម៌​ខាងក្រៅ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​ខាងក្រៅ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​បុគ្គល នូវ​ទាន … នូវ​សីល … ធ្វើ​នូវ​ឧបោសថកម្ម ហើយ​ពិចារណា​នូវ​កុសល​នោះ ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​កុសល​នោះ។បេ។ ទោមនស្ស​កើតឡើង បុគ្គល​ពិចារណា​នូវ​ពួក​កុសល ដែល​សន្សំ​ហើយ ក្នុង​កាលមុន ចេញ​អំពី​ឈាន នូវ​ឈាន … ពួក​ព្រះ​អរិយៈ ចេញ​អំពី​មគ្គ នូវ​មគ្គ … នូវ​ផល … ពិចារណា​នូវ​ព្រះនិព្វាន ព្រះនិព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​គោត្រភូ វោ​ទានៈ មគ្គ និង​ផល ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ពួក​ព្រះ​អរិយៈ ពិចារណា​នូវ​ពួក​កិលេស​ខាងក្រៅ ដែល​លះបង់​ហើយ នូវ​ពួក​កិលេស ដែល​សង្កត់សង្កិន​ហើយ … ដឹង​នូវ​ពួក​កិលេស ដែល​សន្សំ​ហើយ ក្នុង​កាលមុន នូវ​ពួក​រូប។បេ។ នូវ​វត្ថុ … នូវ​ពួក​ខន្ធ​ខាងក្រៅ ថា​មិន​ទៀង។បេ។ ទោមនស្ស​កើតឡើង បុគ្គល​ឃើញ​នូវ​រូប ដោយ​ទិព្វចក្ខុ ឮនូវ​សំឡេង ដោយ​ទិព្វសោត​ធាតុ ដឹង​នូវ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល អ្នក​ប្រកបដោយ​ចិត្ត​ខាងក្រៅ ដោយ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ អាកាសានញ្ចាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតនៈ អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យតនៈ រូបាយតនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ធ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ចក្ខុវិញ្ញាណ
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 637830730666391583
ទៅកាន់ទំព័រ៖