ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២

នៃ​អនា​រម្ម​ណធម៌​ផង ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ដូចគ្នានឹង​បដិ​ច្ច​វារៈ​ដែរ។ អនា​រម្ម​ណធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អនា​រម្ម​ណធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​មហាភូត១ រហូតដល់​ពួក​អសញ្ញ​សត្វ។ អនា​រម្ម​ណធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​សា​រម្ម​ណធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​សហជាត និង​បុរេ​ជាត។ សហជាត គឺ​ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​សា​រម្ម​ណក្ខន្ធ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ឯបុរេ​ជាត គឺ​នូវ​ចក្ខុ … នូវ​វត្ថុ ថា​មិន​ទៀង។បេ។ ទោមនស្ស កើតឡើង បុគ្គល​ឃើញ​នូវ​រូប ដោយ​ទិព្វចក្ខុ ឮនូវ​សំឡេង ដោយ​ទិព្វសោត​ធាតុ រូបាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ ផោដ្ឋព្វា​យតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​កាយវិញ្ញាណ ចក្ខ្វាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ កាយាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​កាយវិញ្ញាណ វត្ថុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​សា​រម្ម​ណក្ខន្ធ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ សា​រម្ម​ណធម៌​ក្តី អនា​រម្ម​ណធម៌​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​សា​រម្ម​ណធម៌ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​សហជាត និង​បុរេ​ជាត។ សហជាត គឺ​ខន្ធ១ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ក្តី ចក្ខ្វាយតនៈ​ក្តី ជា​បច្ច័យ​នៃ​ខន្ធ៣ ដោយ​អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ ខន្ធ២ … ខន្ធ១ … ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​កាយវិញ្ញាណ​ក្តី។
ថយ | ទំព័រទី ២២ | បន្ទាប់
ID: 637830656129687853
ទៅកាន់ទំព័រ៖