ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០២
និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺពួកនោចិត្តក្ខន្ធកើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវចិត្ត ឲ្យជាទីគោរព។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺចិត្តាធិបតិធម៌ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង នៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូបផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ ចិត្តធម៌ ជាបច្ច័យនៃចិត្តធម៌ផង នៃនោចិត្តធម៌ផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ គឺចិត្តក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី កើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវចិត្ត ឲ្យជាទីគោរព។ នោចិត្តធម៌ ជាបច្ច័យនៃនោចិត្តធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺនូវទាន … នូវសីល … នូវឧបោសថកម្ម … បុគ្គលធើ្វនូវកុសលនោះ ហើយពិចារណានូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈកើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដ្ឋិកើតឡើង។បេ។ ក្នុងកាលមុន … អំពីឈាន … ពួកព្រះអរិយៈ ចេញអំពីមគ្គ ពិចារណានូវមគ្គ នូវផល … ព្រោះធើ្វនូវព្រះនិព្វាន ឲ្យជាទីគោរព … ព្រះនិព្វាន ជាបច្ច័យនៃគោត្រភូ វោទានៈ មគ្គ និងផល ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ នូវចក្ខុ … នូវវត្ថុ … ត្រេកអរ រីករាយ ព្រោះធើ្វនូវនោចិត្តក្ខន្ធ ឲ្យជាទីគោរព រាគៈកើតឡើង ព្រោះធើ្វនូវពួកខន្ធនោះឲ្យធ្ងន់ ទិដ្ឋិកើតឡើង។បេ។
ID: 637830661457249939
ទៅកាន់ទំព័រ៖