ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៣

ហើយ​ពិចារណា​នូវ​ឈាន ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ដែល​ប្រាសចាក​ទិដ្ឋិ ប្រារព្ធ​នូវ​កុសល​នោះ … វិចិកិច្ឆា … ឧទ្ធច្ចៈ … ទោមនស្ស របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ ព្រោះតែ​លះបង់​ឈាន កើតឡើង ពួក​ព្រះ​អរិយៈ ចេញ​អំពី​មគ្គ ហើយ​ពិចារណា​នូវ​មគ្គ នូវ​ផល … ពិចារណា​នូវ​ព្រះនិព្វាន ព្រះនិព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​គោត្រភូ វោ​ទានៈ មគ្គ និង​ផល ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ពួក​ព្រះ​អរិយៈ (ពិចារណា) នូវ​ពួក​ឧបាទាន​វិប្បយុត្ត​កិលេស ដែល​លះបង់​ហើយ … នូវ​ពួក​កិលេស ដែល​សង្កត់សង្កិន​ហើយ​… ក្នុង​កាលមុន … នូវ​ចក្ខុ … នូវ​វត្ថុ … ឃើញច្បាស់​នូវ​ពួក​ឧបាទាន​វិ​ប្ប​យុត្ត​ក្ខន្ធ​ផង នូវ​លោភៈ​ផង ថា​មិន​ទៀង … ហើយ​ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ដែល​ប្រាសចាក​ទិដ្ឋិ ប្រារព្ធ​នូវ​ខន្ធ​នោះ … វិចិកិច្ឆា … ឧទ្ធច្ចៈ …ទោមនស្ស … ដំណើរ​ទាំងអស់ មាន​បរិបូណ៌ (តាំង​អំពី​ឃើញ​រូប) ដោយ​ទិព្វចក្ខុ រហូតដល់​កាយវិញ្ញាណ ពួក​ឧបាទាន​វិ​ប្ប​យុត្ត​ក្ខន្ធ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា​នូវ​ឥទ្ធិ​វិធ​ញ្ញាណ ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ យថា​កម្មុ​បគញ្ញាណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ឧបាទាន​វិប្បយុត្ត​ធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ឧបាទាន​សម្បយុត្ត​ធម៌ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ (បុគ្គល) ឲ្យ​នូវ​ទាន​…។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ១២០ | បន្ទាប់
ID: 637831016157544332
ទៅកាន់ទំព័រ៖