ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៤
ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។បេ។ ខន្ធ៣ដ៏សេស ជាខន្ធដ៏ប្រាកដ។ សេចក្តីបំប្រួញ។
[១២៦] ក្នុងនហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១ ក្នុងនអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនអធិបតិប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងនអនន្តរប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនសមនន្តរប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនឧបនិស្សយប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនបុរេជាតប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងនបច្ឆាជាតប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងនអាសេវនប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងនកម្មប្បច្ច័យ មានវារៈ២ ក្នុងនវិបាកប្បច្ច័យ មានវារៈ៥ ក្នុងនអាហារប្បច្ច័យ មានវារៈ១ ក្នុងនឥន្ទ្រិយប្បច្ច័យ មានវារៈ១ ក្នុងនឈានប្បច្ច័យ មានវារៈ១ ក្នុងនមគ្គប្បច្ច័យ មានវារៈ១ ក្នុងនសម្បយុត្តប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនវិប្បយុត្តប្បច្ច័យ មានវារៈ២ ក្នុងនោនត្ថិប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងនោវិគតប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
ការរាប់ដ៏សេសក្តី សហជាតវារៈក្តី បណ្ឌិតគប្បីធ្វើផងចុះ។
បច្ចយវារៈ
[១២៧] កាមាវចរធម៌ ពឹងផ្អែកនឹងកាមាវចរធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី ពឹងផ្អែកនឹងកាមាវចរក្ខន្ធ១ នឹងខន្ធ២ … គឺបដិសន្ធិ ពួកកាមាវចរក្ខន្ធ រាប់តាំងពីពួកមហាភូតខាងក្នុងមក សុទ្ធតែពឹងផ្អែកនឹងវត្ថុ។ នកាមាវចរធម៌ ពឹងផ្អែកនឹងកាមាវចរធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637831249732890708
ទៅកាន់ទំព័រ៖